အခ်စ္ရဲ့ ၾကီးမားေသာ အာနိသင္

အားငယ္လို ့ ငိုခဲ့တဲ့မ်က္ရည္..
သူ ့လက္ကေလးနဲ ့သုတ္ေပးတဲ့အခါ
မ်က္ရည္ေတြဟာ..ပုလဲလံုးေလးျဖစ္သြားတယ္။

ဝမ္းနည္းတဲ့ ရင္တြင္းရွိဳက္သံ..
သူ အားေပးတဲ ့အခါ..
ညည္းတြားသံဟာ..သံစဥ္ခ်ိဳဂီတ တပုဒ္ေလ။

ထိတ္လန္ ့တဲ့ စိုးရိမ္မွဳေတြ..
သူ ့ရင္ခြင္ထဲေထြး..ယုယေပးရင္..
ေၾကာက္ရြံ ့မွဳဟာ..ေလေျပထဲ လြင့္စင္သြားတယ္။

သတိတရ ရွိခ်ိန္..
သူ ဖံုးဆက္တဲ့အခါ..
လြမ္းဆြတ္မွဳဟာ..သစ္ရြက္လိုေၾကြ။

သူဟာ ကိုယ္အေဖၚ..
အနီးမွာ အျမဲတေစ..
ကိုယ္ ေလ သူ ့အေဖၚ
တေန ့မေတြ ့မေန..

သူငိုခဲ့ရင္..ကိုယ္ေလ..အပါးမွာ..
ကိုယ္ ငိုခဲ့ရင္..သူလည္းေလ..သနားစရာ
ေဝဒနာတူတူ..ၾကင္နာမညဴစူ
စြယ္ေတာ္ရြက္လို..ခ်စ္သူ..
နွစ္လႊာေပါင္းမွ..ကိုယ္နဲ ့သူ။

မ