အာဒမ္ ဧဝ..က်မနဲ့ ပန္းသီး..
လေရာင္ရင္ခြင္ၾကား အိပ္စက္..
ဘယ္မလည္း..
အခ်စ္ရဲ့ ေႏြးေတြးလက္ေတြ..
ေအးစက္တဲ့ေဆာင္းေလ.
ညွင္းရက္ ကလူ..
ရင္ခြင္ေပ်ာက္သူ..လြမ္းတမေျပ။
အၾကိမ္ၾကိမ္.လြမ္းတမ္းတ
ရင္နွင့္အမ်ွ
မက်က္တဲ့ ဒဏ္ရာ..အကြာအေဝး က.ငရဲပမာ..
ဧ၀ လိုသာ မိုက္ရဲ..
ေအဒင္မွာ..မင္းေလ..
အာဒမ္လို ရွိရင္..
အဆိပ္ပန္းသီး..
ဘယ္ေလာက္ခါးသီးသီး
ကိုယ္ေလ ျမီးပါ့မယ္။
မင္းကို…ခ်စ္တယ္။
စုစု
No comments:
Post a Comment