ရာသီမဲ့ မွာ ပြင့္တဲ့ပန္း..ခ်စ္သူနမ္းဖို ့
ပိတ္ေဆာင္းႏွင္းျမဴ
ေအးစက္ကလူ..
တေယာက္ထဲ ေနဆဲ.
အေဖၚကြဲတဲ့သူ..
အားငယ္တာ..မၾကည့္ရက္ျပီလား
ႏွင္းစက္မွဳန္မႊား..က်ီစယ္ရက္သား
ျမက္ဖ်ားေပၚက နွင္းရည္စက္လို
ေျမျပင္ကို မက်ေစသား
ခ်စ္သူ ကို ေပြ ့ထားခ်င္တယ္။
ေအးစက္တဲ့ေဆာင္းည.
ခ်စ္သူေရ..တေရးနိဳးထေနမွာလား.
ဆံႏြယ္နဳေတြကို အသာအယာထိေတြ ့
အို ေအ့ ေအ့့..
ျပန္အိပ္ေတာ့ေမာင္။
ခေလးငယ္ေလးလို..ရင္ခြင္ေခါင္းတိုး..
ဟင္း..
ေမာင္ ေတာ္ေတာ္ မဆိုးနဲ ့
အေတြးတိုင္းမွာ..စိုးမိုးသူ..
အျပံဳးမ်ားရဲ့ ဖန္တီးသူ
တိုးခ်ည္ေႏွာင္ငင္ သံေယာဇဥ္
ၾကာၾကာရစ္. ပိုပို စူးနင့္
အတူတူ ဘဝတစ္ခုုျဖစ္ခ်င္တယ္။
ေႏြ ပူပူ..ဖုန္ ထူထူ
မိုးမစဲ.. သည္းဘဲသည္းေစ
ေဆာင္းႏွင္းၾကြင္း..ေအးစက္ညွင္းေစ.
ခ်စ္သူရဲ့ တြဲလက္.
အနမ္းတခု ပါးေပၚသက္
ဘဝေရွ ့ဆက္မယ္..
ေခၚလွည့္ပါေတာ့ ခ်စ္ဦးသူ.
No comments:
Post a Comment