ဒီကေလ..ေမာင့္ကို ခ်စ္လို ့
ညည လမင္းကိုၾကည့္ရင္း..
သက္ျပင္းေတြ ရွိဳက္ရင္း..
ရင္တြင္းနာ တစစ္စစ္..
အလြမ္းဒဏ္ရာ..တနင့္နင့္..
နွလံုးသားမွာ အဖ်ားတက္တယ္..
ေမာင္ရယ္..လြမ္းရလြန္းလို ့..
ျပန္မရမဲ့ နုပ်ိဳရက္ေတြနဲ့ အေရာ္အစား..
တူတူ ေနဖို ့နီးလာတဲ့ရက္မ်ား..
မနက္ျဖန္လား သဘက္ခါလား..
မတည္ျမဲတဲ့ ေနာက္တစ္မိနစ္..
အသက္ဆက္ရွင္မယ္ဘဲ..ထင္ထားတယ္..
အခ်စ္တန္ခိုးမ်ား..စိတ္ခြန္အားကိုေပးတယ္..
ေမာင္ရယ္…ယံုၾကည္လြန္းလို ့..
တမ္းတတ..ႏြမ္းလ်လ်.
ေနလံုး အတက္အက်ကို ေငးၾကည့္ရင္း..
သန္းေကာင္ယံ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းရင္း..
ေဆြးေျမ့ နာၾကင္ရင္… အျပံဳးေတြ ရပ္..
မ်က္ရည္ျမစ္ ေရခဲေတာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္..
ေမာင္ရယ္..ဆံုဖို ့ခက္လို ့
ေမ ့မရ သူ ့မ်က္ႏွာကို..
ဖတ္စာ လို အလြတ္က်က္..
သက္ျပင္းသဲ့သဲ့သံကို…
အျမဲၾကားေယာင္လ်ွက္.
ဒီတညလည္း အိပ္ေရးပ်က္ဦးေတာ့မယ္..
ဒီကေလ…ခ်စ္လြန္လြန္းလို ့..ေမာင္
စုစု
No comments:
Post a Comment