သိဂၤါရသ၏ ေဝဒနာ..
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အိပ္တဲ့အခ်ိန္..
ဘယ္သူလာတံခါးေခါက္ေခါက္..
မဖြင့္ပါဖူးရယ္..ခ်တဲ့ သံဓိဌာန္..
ညင္သာစြာထြင္းေဖာက္..
လေရာင္လို မင္းေရာက္ခဲ့တယ္..
ပန္းရနံ ့ေတြ လို..ေျခေဗြေပါက္..
ႏွိဳးဆြတဲ့..အလြမ္းရယ္..
သံကြန္ျခာေတြ..အေရေပ်ာ္ျခင္း..
ယံုၾကည္မွဳ ပကတိ..
ယံုမွားျခင္းမရွိ..
ခ်စ္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္..
တိမ္ခိုးေျခရာေပၚ ေဝ့လည္လည္..
ဖ်တ္ကနဲသတိ..
သိလိုက္တာက..
မင္းက..နက္ရွိဳင္းစြာ..
ရင္တြင္းရဲ့တေနရာ..
တားမရတဲ့ေရစီး..
ႏွလံုးသားက ငိုျငီး..
သူမွ သူဘဲဆိုျပီး..
လက္မခံခ်င္လည္း..
လက္ခံလိုက္တယ္..
ကိုယ္ေလ ခ်စ္သြားျပီ..
No comments:
Post a Comment