ေကာ္ဖီမဲ့ မနက္..အခ်စ္မဲ့ သက္ခါးခါး
မနက္ခင္း..ေကာ္ဖီ.
မေသာက္ရ..စိတ္မၾကည္..
ရင္မွာ..ဟာတာတာ
ေခါင္းမူးကိုက္.
စြဲလမ္းခဲ့တဲ့့..ဘဝမွာ
သူ ့မ်က္လံုးၾကည္..
အျပစ္ကင္းတဲ့ရယ္သံမ်ားသည္
မၾကားရ..လြမ္းမိျပီ။
ရင္မွာ..မေျဖသာ.
ေလာင္က်ြမ္းျမိဳက္
စြဲလမ္းခဲ့တာ..ေျပာမျပသာ
တိမ္ျပာေတြရဲ့ အေဝး
ေသာင္ကမ္းေဘးမွာ သူရွိေနမွာ။
ပင္လယ္ျပင္ဘက္ေငး..
ကိုယ့္ကို သတိ္ရေနမယ္ အေသခ်ာ။
စြဲလမ္းမိသူ. နွစ္ေယာက္သား.
ေရေျမေဝး တဲ့ တဒဂၤ
ေကာ္ဖီ မရွိတဲ့ မနက္ခင္းရက္မ်ားက
ေနမထိ ထိုင္မသာ..
နွစ္ဦးသားလြမ္းလိုက္တာ။
ဆို ့ၾကင္နစ္နစ္...တကဲ့ ေဝဒနာစစ္
မ
No comments:
Post a Comment