အထီးက်န္ေနတဲ့ အခိုက္အတန္ ့

ခ်စ္သူနဲ ့ ေကြကြင္းတဲ့ ဆင္းရဲ
ငရဲထက္ ဆိုးတယ္။

ညည ထထေယာင္နိုးထ..
စမ္းမိတဲ့ ည.
အအိပ္မဲ့ မ်က္ဝန္း
ေအးစက္တဲ့ အိပ္ယာ
ကိုယ္ေလ တဦးထည္း..
နက္ေနတဲ့ သန္းေခါင္လည္ မွ…
ည..ဘ၀ က ေမွာင္လြန္းတယ္..

ရက္စက္လြန္းတဲ့ ကံၾကမၼာ..
ျခားထားတာ.
ဒို ့ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္တကမၻာ။

အိမ္မက္ ထဲ ဝိုးတဝါး
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္နွာ.
ေလေျပအေဝွ ့မွာၾကား.
သူ ့ေခၚသံမ်ားလား..
ေႏြးေထြးတဲ့ မနက္ခင္းေရာင္ျခည္
သူ ့အနမ္းအလား နဖူးထက္ဆီ..

ကိုယ္ရူးေနျပီလား.
ဘာေတြဘဲ လုပ္ေနလုပ္ေန.
ခ်စ္သူဆီဘဲ စိတ္ကတေစၦ.
ဘယ္သြားသြား ဘယ္လာလာ
ခ်စ္သူကဘဲ အပါး အရိပ္လိုေန

တေန ့ေန ့မွာ
နူးညံ့တဲ့ အခ်စ္သီခ်င္း
ခ်စ္သူရင္ခြင္တြင္းမွာ.
အၾကြင္းမဲ့ ခ်စ္ျခင္း
အအိပ္မဲ့ ည
စကားမဲ့ တိတ္ဆိတ္ျခင္း
ျပဴတင္းေပါက္မဲ့ မ်က္၀န္း
သံစဥ္မဲ့ နွဳတ္ခမ္း..
အဆံုးမဲ့ အနမ္း
နူးညံ့တဲ့ လက္ဖ်ားကဗ်ာ..
နွိဳင္းဆမဲ့ အာရံု နဲ ့ဝိညာဥ္
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ ၏..ပန္းသီး.
တူတူ ျမည္းၾကည့္ၾကမယ္။

ေဝးေနခိုက္ ကေလး..
ပင္ဒိုရာရဲ့ ေသတၱာေလး သာပိုက္..
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေလးနဲ့သာ ခဏေလးေနလိုက္ပါ..

တိမ္ျပာေန ့ တစ္ရက္ရက္
အနာဂတ္ေတြဟာ..လင္းလက္ျဖဴ..
အခ်စ္ကို..ရြက္တိုင္ထူ
တိမ္ယံေအာက္မွာ.. ဒို ့တူတူ..

စုစု