အိမ္မက္ထဲက ေမာင္
အိမ္မက္ေတြ မွဳန္ရီဝိုးတဝါး
မက္ေပါင္းလည္းမ်ားလွျပီ။
အနာဂတ္ေတြ ရြယ္ရည္သမွ်..
အေတြးစလည္း..ႏွစ္ၾကာရွည္။
အိမ္မက္မ်ားထဲကေရြွမင္းသား..
စနိဳးဝွိဳက္လို သူကနမ္း..
စင္ဒရဲလားလို..ပန္ုးကံုးစြပ္ကမ္း.
တမ္းတမ္းတတ ခ်စ္ပံုျပင္..
သူ ဘယ္သူလဲ ဟင္။
တစ္ရက္ တစ္ရက္..
လက္ေတြ ့ သက္သက္နဲ့ ဘဝ
လွဳပ္ရွား ရုန္းကန္..
ခ်စ္စိတ္ကို အေမွာင္ခ်။
၀င္မဲ့သူ မလာေအာင္တံခါးပိတ္မွ..
ခဲမွန္ဘူးတဲ့အေတာင္က်ိဳးဌက္..
ေၾကာက္ရြံ ့မူးမူး.
မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ .မခ်စ္ရဲဘူး။
ဘယ္ေလာက္ တင္းထား..တင္းထား..
မင္းတုန္းခ်ထားတဲ့ တံခါး
တိတ္တဆိတ္ ထြင္းေဖာက္
ရင္တြင္း ဝင္ေရာက္..
လူတေယာက္ရယ္..
ေႏြးေထြးတဲ့ ဒီိအရိပ္..
ဘ၀ရဲ့ ေနွာင္းအတိတ္ေတြ..
ေရလို စင္ၾကယ္ေအး..
ေခ်ြးသိပ္ေပးမဲ့ ခ်စ္သူ..
ကံေကာင္းရင္..ဘ၀တစ္သက္.
ကံမေကာင္းလည္း..မ်က္ရည္လက္စက္
တရက္..တနာရီ..တမိနစ္..
တစကၠန္ ့ေလးဘဲ ခ်စ္ခ်စ္..
လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ခဲ့ျပီ။
No comments:
Post a Comment