"မိုးကုတ္ စက္၀ိုင္းၾကီးေအာက္မွာ…ဒို ့ေတြတစ္ေန ့"
ေတာင္ေတြကို ပြတ္တိုက္တဲ ့အခါ.
မိုးအျဖစ္ ရြာက် တာပါဘဲ။
ႏွင္းမွဳန္ေဖြးေတြေပၚ..
ေနျခည္ဆမ္းတဲ့ အခ်ိန္..
အရည္ေပ်ာ္ က် တာပါဘဲ။
ေျခာက္ေယာ္သစ္ရြက္ေတြ..
ေလေျပတိုးတဲ့ အခ်ိန္
ေျမေပၚေၾကြက် တာပါဘဲ။
သဘာဝဟာ..သဘာဝဘဲ..
တားဆီးမရ..ဖ်က္ဆီးမရတာ..
ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးရဲ့ စစ္မွန္ေမတၱာ..
ေရႊပင္လယ္ျခားလည္း..မေဝးသာ..
ဂုဏ္တံတိုင္းမ်ားလည္း..မဆီးသာ
အဆင့္အတန္းကြဲကြဲ..
အသက္ဘဲ ၾကီးၾကီး..
မာနဘဲၾကီးၾကီး..
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက တန္းညွိ..
ဘဝဆိုတာ..တူညီမွဳအတိ
အတၱဆိုတာ..ဘယ္မရွိ..
ခ်စ္သူအတြက္..ေပ်ာ္ဖို ့သက္သက္..
ဘဝေတာင္ ေပးဆပ္ရဲတယ္။
ၾကီးၾကီးငယ္ငယ္..
အခ်စ္နဲ ့မူး..ရုးသြပ္တဲ့သာမယ
အခ်စ္အတြက္..
ဘဝ တဖန္ျပန္စတယ္..
ခ်စ္သူရယ္..ယံုမလား။
မိုးကုတ္ စက္၀ိုင္းၾကီး ရဲ့ေအာက္မွာ…
ပင္လယ္ဟာ..မိုးျပင္နဲ့ ထိနမ္းတာပါဘဲ
ေျမျပင္ဟာ ေကာင္းကင္ကို ေပြ ့ထားဆဲ.
ဒို ့လည္းေလ အားမေလွ်ာ့နဲ ့။
မၾကာေတာ့မဲ ့ေန ့တစ္.ရက္ရက္
ကိုယ္ဟာေလ..မင္းအတြက္.
မ
No comments:
Post a Comment