ဒီကေလ..ေမာင့္ကို ခ်စ္လို ့

ညည လမင္းကိုၾကည့္ရင္း..
သက္ျပင္းေတြ ရွိဳက္ရင္း..
ရင္တြင္းနာ တစစ္စစ္..
အလြမ္းဒဏ္ရာ..တနင့္နင့္..
နွလံုးသားမွာ အဖ်ားတက္တယ္..
ေမာင္ရယ္..လြမ္းရလြန္းလို ့..

ျပန္မရမဲ့ နုပ်ိဳရက္ေတြနဲ့ အေရာ္အစား..
တူတူ ေနဖို ့နီးလာတဲ့ရက္မ်ား..
မနက္ျဖန္လား သဘက္ခါလား..
မတည္ျမဲတဲ့ ေနာက္တစ္မိနစ္..
အသက္ဆက္ရွင္မယ္ဘဲ..ထင္ထားတယ္..
အခ်စ္တန္ခိုးမ်ား..စိတ္ခြန္အားကိုေပးတယ္..
ေမာင္ရယ္…ယံုၾကည္လြန္းလို ့..

တမ္းတတ..ႏြမ္းလ်လ်.
ေနလံုး အတက္အက်ကို ေငးၾကည့္ရင္း..
သန္းေကာင္ယံ ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္မွာ ဆုေတာင္းရင္း..
ေဆြးေျမ့ နာၾကင္ရင္… အျပံဳးေတြ ရပ္..
မ်က္ရည္ျမစ္ ေရခဲေတာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္..
ေမာင္ရယ္..ဆံုဖို ့ခက္လို ့

ေမ ့မရ သူ ့မ်က္ႏွာကို..
ဖတ္စာ လို အလြတ္က်က္..
သက္ျပင္းသဲ့သဲ့သံကို…
အျမဲၾကားေယာင္လ်ွက္.
ဒီတညလည္း အိပ္ေရးပ်က္ဦးေတာ့မယ္..
ဒီကေလ…ခ်စ္လြန္လြန္းလို ့..ေမာင္

စုစု

ရွင္သန္ျခင္း အတိနဲ ့ မနက္ျဖန္…

ျမဴမွဳန္မနက္ခင္း..
ေဆာင္းရနံ ့သင္းေလ..
ေပြ ့ဖက္လာတဲ့..အေအး..
ခ်စ္သူ မ်က္နွာေလးကို လြမ္းတယ္။

အိပ္မေပ်ာ္ည မ်ားစြာ
ေစာေစာနိူးထ မနက္ခင္း မ်ားစြာ..
အိမ္မက္ဆိုး မက္တဲ့ အခိုက္..
တယုတယ လက္မ်ားရဲ့ အလယ္
ခ်စ္သူ ရင္ခြင္ထဲမွာ..တေရးနိဳးခ်င္တယ္။

အသက္ရွဳျပင္းျပင္း..
ခ်စ္သူရင္ခုန္သံ ကေလး ၾကားခ်င္တယ္။
ျပန္အိပ္ဖို ့ သူေခ်ာ့သိပ္မွာ ေသခ်ာတယ္။
အာရုဏ္ဦးအနမ္း..ခ်ိဳျမိန္မွာေသခ်ာတယ္။
ခ်စ္သူ..ကိုယ့္ ကို တကယ္ျမတ္နိူးတာ..ေသခ်ာတယ္။

ေသခ်ာတာက..
တေန ့အတူတူ ေနၾကဖို ့
မေရရာ တာက..မျမဲတဲ့တရား..
ခ်စ္သူ က ကမၻာ့တဖက္ဖ်ား..
ခုမ်ားေတာ့ ..
အိမ္မက္မ်ားသာ..ေျဖသိမ္ ့ရာ..
ေမ်ွာ္လင့္တယ္..ဒီမိုးယံေအာက္
တေန ့ေန ့ ေတြ ့ၾကမယ္..
ယံုၾကည္ထားတယ္..
ေမာင္ ဘယ္ေတာ့မွ သူ မညာ။

မနက္ခင္းေနျခည္နဲ ့ အခ်စ္ကိုျမီးစမ္းျခင္း.

သန္းေခါင္ည.
မွိန္ျပျပ ၾကယ္ေခါင္မိုး..
စိန္ကတၱီပါ ျဖိဳးဖ်တဲ့ေကာင္းကင္
ေ၀ရီရီ နဂါးေငြ ့တန္း
အေမွာင္လမ္းက ေစာင့္ေနတယ္..
မနက္ျဖန္ရယ္..ဘယ္ဆီမွာလဲ…

ညပန္း ရနံ ့
မွဳန္ သန္ ့သန္ ့မွာ..
ပုရစ္သံ သဲ့သဲ့..
အေမွာင္ရဲ့ နရီ…
အထီးက်န္ဆန္လြန္းသည္။

ေရြ့လ်ွား ညေလေျပ..
ညင္သာ ေဆာ့ကစား..
ပါးျပင္နား ဆီ..
နမ္းရွိဳက္ေနသည္။

ဒီတည..အခ်ိန္ကာလ..
ရွည္ၾကာပါလွ..
ေရာင္နီစ ေတြ..
လွ်ံက်မဲ့ မနက္ခင္း..
ပန္းဖူးေတြ နိုးထမဲ့ မနက္ခင္း
ေစာင့္ရသူ နြမ္းႏွင့္ျပီ။

အေရွ ့ဖ်ားဆီ ..
အေမွာင္ဇာ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မွာ..
ေရြရည္ျဖာေနာ့ေနာ ့ျဖာယွက္.
ပုဇြန္ဆီ..မနက္ ေနျခည္ ေပါ့
ပန္းသင္းေလ နဲ့
လိပ္ျပာေတြ ကခုန္မဲ့ အာရုဏ္သီခ်င္း..
မနက္ျဖန္.အတြက္..
အခ်စ္ကို ခစားရင္း..
သူ့့ ့ရင္ခြင္ထက္..
ကိုယ္...မ်က္ႏွာေလးဝွက္ခ်င္တယ္။

ရင္မဆန္ ့အလြမ္း…

ညညတိုင္း မွာ ေတြ ့တယ္…
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာေလး အိမ္မက္ထဲ..

ခ်စ္သူ ့ရနံ ့ကိုရ တယ္…
ညမွာေသြးတဲ့ ေလေျပေတြထဲ..

ျပဴတင္းေပါက္ ဇာခန္းစီးက တဖ်တ္ဖ်တ္..
ခ်စ္သူကို လြမ္းမိ..ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္

တေရးနိုးခ်ိန္..လူးလြန္ ့..
ခ်စ္သူမရွိတဲ့ အခါ စိုးရြံ ့

ေကာင္းကင္ေပၚက ေအးစက္ေနတဲ့လ
ရင္ခြင္ေႏြးမရွိ..ဒီကရဲ့...အေဖာ္မဲ့ ည..

ညဌက္ကေလးေတြ ေအာ္ျမည္
ခ်စ္သူရယ္…တေယာက္ထဲမို ့ကိုယ္လြမ္းမိသည္။

ေမ်ွာ္လင့္ပါသည္..။
မၾကာခင္မွာ..ဆံုဆည္းၾကဖို ့..

လြမ္းရတဲ့ အခ်ိန္မ်ား..
အရည္ေပ်ာ္…ႏွင္းလို ေပ်ာက္ပါေစသား..

အိမ္မက္တူတူ..ည

အထီးက်န္..အိမ္ပ်က္ညေတြထဲ..
သူေလ..အနားမွာရွိတယ္..
ခ်ဳိိညင္သာ ၾကင္နာတဲ့ စကားမ်ား...
သန္းေခါင္ေက်ာ္ညနဲ့ အတူ..
ေျဖသိမ့္တတ္သူ…

ေမာပမ္းစြာေလွ်ာက္လွမ္းတဲ့ ခရီးၾကမ္းရဲ့..
အားေလ်ွာ့ျပိဳလဲည ေတြမွာ
သူေလ..အနားမွာရွိတယ္..
ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ ့..
“ ဘာမွ မပူပါနဲ့ .. ေမာင္ အနားမွာရွိပါတယ္ ”
သူ က ေက်ာပြတ္ ေခ်ာ့သိပ္အိပ္ေစတယ္.

တဦးထဲ တ၀က္ထဲရွိတဲ့ ဘ၀..
သူက ျပည့္စံုေစတတ္သူ..
နားလည္ဆံုး..ခြင့္လႊတ္.
အဆံုးဆံုးရက္ေတြ ျဖတ္ေက်ာ္အားေပးခဲ့သူ..

ခ်စ္တယ္ေမာင္..
ခ်စ္ျမတ္နိုးမွကလြဲ ဘာမွ မလိုဖူး..
သန္းေခါင္ညေတြ ထဲ..
တိုးတီးသံ သဲ့သဲ့..
ရင္ခုန္သံေလး ယဲ့ယဲ့.
အနားမွာဘဲေနေပးပါ..
လင္းေရာင္နီ နဲ့ မနက္ျဖန္အတြက္..
ဒီတညလည္း မအိပ္ဘဲ ေစာင့္မယ္..

ငယ္ေသြးကေလး...မစင့္တစင္..

တေန ့ကုန္တဲ့ေန၀န္း..
ပင္လယ္ထဲ ေရေသာက္ဆင္းရင္..
ေမာင္နဲ့ တူတူေနမဲ့ ရက္တရက္..
ပိုနီးလာျပန္ျပီ..

အပ်ိဳမလို..ရွက္ေသြးျဖန္း..
ေမာင္နမ္းတဲ့အခါ..
က်မ ရွက္မွာ..ေသခ်ာတယ္..
ရွက္စနိဳး..ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲ တိုးခ်င္တယ္။
ဟြန္း...ေမာင္မရီ ရဖူးေနာ္...

စုစု

မွဳန္တေရးေရး..ခ်စ္သူေလး၏ မ်က္ႏွာ..

မဟူရာည..
ၾကယ္ျခံဳေစာင္ကိုလႊမ္းလို ့ အိပ္တဲ့အခါ.
ပုရစ္ျမည္သံက လြဲ
ပကတိတိတ္ဆိတ္ဆဲ..
တိမ္စင္လ.
မဲနယ္ေရာင္မိ္ုးသားေပၚေမးတင္တဲ့အခါ
ေရာင္စဥ္ျဖာ..ေငြရည္ၾကဲ
ရွက္စနိူးေလး မရဲတရဲ

ေနၾကာ၀ါ၀ါ..ေနျခည္ရမွ ေမႊး
ကုမုျဒာၾကာ..လေရာင္နမ္းမွ ေဖြး
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္ႏွာ.. လမင္းေပၚေရးေရး..
ဒီတညလည္း ကိုယ္တကိုယ္ထဲ..
လြမ္းလိုက္တာ ခ်စ္သူရယ္..
မင္း ဘယ္မွာလည္း.......

သူနဲ ့သာဆို..

ေမာင္ေရ..
ေခၚသြားမလား..
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္..
ျမစိမ္းေရာင္ ေတာအုပ္ၾကားမွာ
သြင္သြင္စီး..စမ္းေခ်ာင္းေလးေဘးမွာ..
တူတူ ဒို ့ႏွစ္ေယာက္..
ေျခရာေဖ်ာက္ခ်င္တယ္..
ကဲ့ရဲ့ အတင္းဆိုသူေတြ မရွိဖူး..
မ်က္လံုးစိမ္း အၾကည့္ေတြ မရိုင္းဖူး..

အစိမ္းေရာင္ျမက္ခင္းေပၚ
လဲေလ်ွာင္းရင္း..
ေလေပြမွာ၀ဲတဲ့ သစ္ရြက္ေၾကြေတြ ေရတြက္ရင္း...
ၾကည္နူးစရာ့ ခ်စ္သူမ်က္လံုးေလးေတြ..
ခ်ိဳၾကည္တဲ့ ရယ္သံေလးေတြ..
စမ္းေခ်ာင္းေရစီးသလို သာယာတယ္..

ခ်စ္သူရဲ့..
အျပစ္ကင္းတဲ့ သိုးကေလးရဲ့နူးည့ံတဲ့ အၾကည့္..
အခ်စ္အရသာ ပ်ားရည္ခ်ိဴအတိ
ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့ အဆိပ္ခတ္မွဳမရွိဖူး..

ေခၚသြားပါေနာ္..
တူတူ သာဆို နွစ္ေယာက္ထဲ..
ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ အေ၀းတေနရာ..
ခ်စ္သူရင္ခြင္သည္သာ..ခိုနားရာေပါ့..
ဒီကေလ လိုက္ခဲ့မယ္ေနာ့

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မွွ်င္တစ္ခုနဲ ့ ညေပါင္းမ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္း..

ေလာကဓံရဲ့ ရိုက္ပုတ္တဲ့ လွိဳင္းထဲ..
အေနၾကာခဲ့ျပီ..
သစ္ေခါက္ေတြလို အေပြးတက္..
ဒဏ္ရာေတြ လည္း က်က္ခဲ့ျပီ..

သန္းေခါင္ယံ အိပ္ေရးပ်က္.
ယမ္းေယာင္နိူးထတိုင္း..
ျပင္မရ..တျခမ္းပ်က္ေနတဲ့ ဘ၀..
ျပန္သတိမရေအာင္ ခ်ဳပ္တီးရင္း..
အခ်စ္ဆိုတဲ့ အခါးေရာတဲ့ ပ်ားရည္..
ငံုမိတိုင္း ျပန္ေထြးထုတ္မိတဲ့ သူ..

အခ်စ္ဆိုတာ..အင္အားတစ္ရပ္..
ခ်စ္သူ ရဲ့ အနားမွာ..ေနခ်င္သူခ်ည္းပါဘဲ.
မယံု၀ံ့ ယံု၀ံ့
ေနာက္ဆံုးမွာ အေကာင္းဆံုးေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္
ခ်စ္သူ ရဲ့ ျမတ္နိူးမွဳ တစ္ရပ္..
မရဖူးခဲ့တဲ့..ဆုလာဒ္..
ဒီေလာက္ ကံေကာင္းပါ့မလား…
ဒါ အိမ္မက္မ်ားလား..
ပ်ားရည္ျမစ္ေပၚေခ်ာ္လဲခဲ့သူ..
ခ်စ္သူရဲ့ အခ်စ္က ျပန္ထူခဲ့တယ္..
နိဒါန္းမေကာင္းေသာ္လည္း…
နိဂံုးေတာ့ ေကာင္းတတ္ပါေသးတယ္..

သာမန္လူသာ အေကာင္းဆံုး

ေျမသ်ိွဳးမိုးပ်ံ..အစြမ္းထက္တဲ့ သူရဲေကာင္းကို
က်မ မလိုပါဖူး
မိမိ အေပၚသစၥာတည္ၾကည္မဲ့
သာမန္ ေယာက်္ားေကာင္းဘဲ လိုခ်င္တယ္။

ဥစၥာ စည္းစိမ္ ဓန ေရႊမွဳန္ၾကဲဘ၀..
ရွင္ဘုရင္ကေတာ္ လည္း မျဖစ္ခ်င္ဖူး..
လင္တစ္ထမ္း..မယားတစ္ရြက္..
ဒိုးတူေဘာင္ဘက္ အေဖၚေကာင္းဘဲ လိုတယ္။

သူ လဲတဲ့ အခါ ထူမဲ့ က်မလက္..
က်မ လဲတဲ့အခါ ကမ္းေပးမဲ့သူ ့လက္..
သူ စိတ္အားငယ္ရင္ ေျဖသိမ့္မဲ့ က်မ.
က်မ ငိုရင္..ေထြးသိမ္ ့မဲ့ သူ ့ပုခံုးတဖက္
အခ်စ္သည္သာ
ဘ၀အတြက္ ထာ၀ရအသက္ေပါ့..
သာမန္လူသာ က်မအတြက္ အေကာင္းဆံုး..
က်မ လိုတာ အသက္ထက္ဆံုးေပါင္းမဲ့သူ။

စုစု

ဘ၀ရဲ့ အေဖာ္

အားမငယ္နဲ ့
မုန္တိုင္းေတြ ထဲမွာ က်မ အတူရွိတယ္..
လက္ကေလးေတြ ျမဲျမဲတြဲ..
မုိးသည္းစဲမဲ့ အထိတိုင္

မငိုပါနဲ ့
ေမာင္၀မ္းနည္းပူေဆြးတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မ ဒီမွာရွိတယ္..
ပါးျပင္ေလးကို အသာပြတ္သပ္..
မ်က္ရည္ရပ္တဲ့ အထိတိုင္

မေၾကာက္ပါနဲ ့
အေမွာင္လမ္းျဖတ္ေနဆဲ အနားမွာ က်မရွိတယ္..
ေဖးမ ကူပို ့..
မနက္ျဖန္ေတြ မုိးေသာက္စို ့။

ေခၚမလား..ေခၚဘူးလား..ကဲ..ေျပာ

လူဆိုတာ ကေတာက္ကဆ..
တခါတေလ ရန္ျဖစ္ၾက..
ကိစၥမရွိဖူး..
အခ်ိဳဆံုးဘဲ ျပံဳးျပပါ..
ခြင့္လႊတ္မယ္..ခ်စ္တာဘဲ။

လူဆိုတာ အလိုမက်..
တခါတေလ..မ်က္ထားညိဳၾက
ကိစၥမရွိဖူး..
ညင္သာဆံုးဘဲ နမ္းေခ်ာ့ပါ..
ခြင့္လႊတ္မယ္..ခ်စ္တာဘဲ။

သူၾကိုက္တာအျဖဴ
ကိုယ္ၾကိဳက္တာအမည္း.
ႏွစ္သက္ရာ ကိုယ္စီ
လြတ္လပ္စြာ ကိုယ့္စည္းနဲ ့ ေနနိူင္ပါသည္။

အသြင္မတူသူ ႏွစ္ေယာက္..
အေတြးမတူသူ ႏွစ္ေယာက္..
ေနရာတိုင္း ခြ်တ္စြပ္မတူနိူင္ဖူး.
မွားသူက ျပန္ေခ်ာ့..
ရန္ုျဖစ္ျပီးလည္း ျပန္ခ်စ္ေပါ့။

ဘာမွ ကိစၥမရွိ..
အခ်စ္နဲ ့ေတြ ့တဲ့အခါ..
မေတြ ့ရရင္ သာ ကိစၥရွိ..
ဒီကရင္ထဲ လြမ္းလွျပီ..
မ်က္ႏွာဆူ..သူဘဲဟန္လုပ္တတ္သည္။

ကလူေန မူမေနနဲ ့
ေခၚမယ္ဆို
ျမန္ျမန္ လက္ကိုႏွိပ္…
ၾကာေနရင္..
ပုဇြန္ဆီ ဆိပ္ဆိပ္..
ဟြန္း..ေမာင္ရင္လာရင္ တံခါးပိတ္မယ္။

စုစု

တူတူေပ်ာ္ရမယ့္ သၾကၤန္

သတိတရစိတ္ေတြက ေဖ်ာက္ဖ်က္မရ
အလြမ္းရင္အျပည့္ ေခ်ာ့သိပ္မရ
ဒီအခ်ိန္ဆို လြမ္းလိုက္တာ..
သၾကၤန္က်ျပီေမာင္…

သၾကၤန္ေရစိုစို..
အင္းယားေရကို က်မ ၾကိဳက္တယ္

တကယ္ဘဲ ခြဲမရ နိုင္တဲ့ ခ်စ္သူ..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပင္လယ္
တေန ့မွာ အတူတူ ျပန္ရဖို ့
ေရႊတိဂံု တူတူဖူးစို ့..
ရန္ကုန္ သၾကၤန္ေရထဲ တူတူႏြဲဖို ့..

အ၀ါေရာင္ ပိေတာက္ဖူး..
က်မ ပန္ဖို ့ခူးခဲ့မွာလား ေမာင္…

ထပ္ျပန္တိုးနဲ ့ အခ်စ္..မင္းဖို ့ဘဲျဖစ္တယ္။

မနက္ခင္း ေနျခည္ေတြ ၾကား
သတိရျခင္းေတြ က
ႏွင္းလို အရည္မေပ်ာ္ဖူး။
အလြမ္းတရ နဲ ့ ေရာင္နီမွာ
ဌက္ကေလးလိုသာ ပ်ံသန္းခ်င္တယ္..
ခ်စ္သူရွိတဲ့ ေနရာ..
ကိုယ္အေရာက္လာ

ဆည္းဆာ လေရာင္ျခည္၀ါး.
ၾကယ္ေတြ ေၾကြတဲ့ အခ်ိန္.
ေလေျပအလာ အလြမ္းေတြ က
ေဆာင္ေတာ္ကူးပန္းနံ ့လို ေျမာမပါသြားဖူး
ရာသီေတြ ေျပာင္းလဲ ခိုင္မာေသာ အခ်စ္
မင္းမွ မင္းဘဲျဖစ္တယ္။

အေ၀းဆံုးေနရာက ခ်စ္သူႏွစ္ဦး
အသံလွိဳင္းေတြၾကားထဲ ရင္ခုန္ဖူးတယ္
တယ္လီဖုန္းထဲ က
အမွတ္တရ အနမ္းေတြ

ေရးျပီး မွတ္ထား..ေမာင္
ေတးျပီး မွတ္ထား..ေမာင္
ေမ့ မရတဲ့ အလြမ္းညကေ႗
ေတြ ့ခါမွ ဘဲ အေၾကြးဆပ္ပါရေစ။

ကာရံညွိဆဲ..သံစဥ္ခ်ိဳ

ဒီေန ့ည..
လျပည့္ည..
ကန္ေရျပင္ေပၚကို..
မွန္ၾကည့္ေနတဲ့
လရဲ့ အလွ..
ကဗ်ာဆန္တဲ့ ည။

ေရေျပ အတိုက္မွာ..
လွိဳင္းရဲ့ေျခရာ.. တျဖတ္ျဖတ္.
လေရာင္က လင္းလွပ္လွပ္..
ရင္ခုန္သံေတြ မရပ္သ၍
လြမ္းေနဆဲ..
ခ်စ္သူရဲ့ မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြ

သက္ျပင္းသံသဲ့သဲ့
လွပတဲ့ အိမ္မက္ ရဲ့ အခ်ိန္ေတြ..
ျခစား သလို တေရြ ့ေရြ့ေပ်ာက္.
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္
အသက္နံပါတ္ေတြ
အထက္ေရာက္ေရာက္ လာဆဲ..
နီးေရးက ေ၀းေနေသးတယ္..
လြမ္းတာေလးနဲ့ ဘဲ ေျဖေနရေသးတယ္။
ခ်စ္တာေလးနဲ ့ဘဲ ေမ်ွာ္လင့္ရေသးတယ္။
မနက္ျဖန္..ရဲ့ မနက္ျဖန္မ်ားစြာ..
သံစဥ္ခ်ိဴေတြ ညွိဖို ့ရာ။

အိမ္မက္ ပန္းဖူးငံု

အိပ္မက္ကေလးေတြကို ယံုၾကည္တယ္
တေန ့မွာ ဒို ့တေတြေတြ ့မယ္..

ၾကယ္ေၾကြ မဲေမွာင္ည.
တူတူ ပုန္းတဲ့ လ..
ေႏွးေကြးတဲ့ နာရီ တပတ္ကို..
ရင္ေမာစြာေစာင့္စားရင္း
ညဌက္တို ့ရယ္
ခ်စ္သူကို ေျပာေပးပါ..ေစာင့္ေနတယ္။

အေနာက္ပင္လယ္က်..ေနမင္း.
ရက္တစ္ရက္စီ ျဖဳန္းတီးရင္း..
ရင္ ပလာရက္ေတြ ျဖည့္ဆီးဖို ့
အၾကင္နာေဆးေရာင္စံုေတြ စုထားတယ္
ေနလံုးၾကီးရယ္..
ခ်စ္သူကို ေျပာပါ..က်မစိတ္ရွည္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရာနဲ႔ ေတာ္ရာ
အေဖာ္မဲ့ စြာ ဘ၀ကို ေက်ာ္ျဖတ္ေနရေပမဲ့
ဒီ ေမွာင္မဲတဲ့ ဂူအထြက္လမ္း..
ခ်စ္သူက ပန္း ကမ္းမဲ့ လူ..

ဘ၀အေမာေတြအတြက္.ရက္ေရတြက္လို႔
ေၾကာင့္ၾကမွဳေတြေျပေစမဲ့့
အလိုခ်င္ဆံုး ေတာင့္တမိတဲ့ခ်စ္သူ
သူကလည္းေျပာတယ္ လြမ္းေနတယ္တဲ့

ေနျခည္နူေတြ သာမဲ့ မနက္ျဖန္မနက္..
ၾကယ္ေတြ ငိုေနရာက မ်က္ရည္သုတ္မဲ့ ရက္.
ေပါက္ကြဲ မတတ္ ထိန္းထားရတဲ့ အလြမ္း..
ေမာင့္ကို ေျဖးေျဖးေလး နမ္းခ်င္တယ္။
ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရင္ခြင္ထဲပစ္လွဲ
ရွက္ျပံဳးေလးဘဲ ျပံဳးပါရေစ။

မနက္ျဖန္ေလေျပ..နဳးညံ့ေနတယ္…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ..အျပစ္မဲ့တယ္။
ေမာင့္ အခ်စ္ကို ယံုၾကည္တယ္..
တေန ့သူ ျပန္လာလိမ့္မယ္။.

စုစု

ေျမျပင္ေၾကာကို ခ်ံဴ ့ေနၾကသူမ်ား

ေတာင္ကမ္းပါးယံေတာတန္း..
တအားဟစ္ေအာ္ျပီးေခၚလိုက္တယ္…
“ ေမာင္ရယ္…
လြမ္းလိုက္တာ…”

ပဲ့တင္သံသာ ျပန္လာခဲ့ ေျခရာ
ခ်စ္သူရယ္ ၾကားပါ့မလား.

ပင္လယ္ေသာင္ျပင္ထက္
တအားဟစ္ေအာ္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္…
“ ေမာင္ရယ္…
လြမ္းလိုက္တာ…”

လွိဳင္းပုတ္သံသာ ျပန္လာခဲ့ မေရမရာ
ခ်စ္သူရယ္ ၾကားပါရဲ့လား.

တိမ္ေ၀ဟင္ထက္
တအားဟစ္ေအာ္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္…
“ ေမာင္ရယ္…
လြမ္းလိုက္တာ…”

ေလအလာမွာ လြင့္ပါးတဲ့ တိမ္သလႅာ
ခ်စ္သူရယ္ ၾကားမယ္မထင္ဖူး..

ကြန္ျပဴတာ ဖြင့္ျပီး
တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္
“ ေမာင္ရယ္…
လြမ္းလိုက္တာ…”

ျပန္ေျပာတဲ့ တီးတိုးသံ
ေမာင္လည္းလြမ္းေနတယ္တဲ့
ေက်းဇူးတင္ပါရဲ့ ဂေရဟမ္ရယ္..
ဒို ့တေတြ..လြမ္းလြန္လြန္းလို႔ပါ စုစု

မေမ်ွာ္လင့္ထားေသာ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ခ်စ္သူ

အျမဲတမ္း အိမ္မက္ေတြထဲမက္ေနက်
၀ိုးတဝါးမ်က္ႏွာရွင္ ဟာ..
သူ လို ့ တခါမွ မယံုၾကည္မိဖူး..
အမွန္ကေတာ့ သူ ဘဲျဖစ္တယ္..

အေပ်ာ္ရႊင္နဲ ့ နိဂံုးခ်ဳပ္မဲ့ပံုျပင္
လက္ကမ္းမဲ့ လက္တစံုရွင္ဟာ..
သူ လို ့ တခါမွ မယံုၾကည္မိဖူး..
အမွန္ကေတာ့ သူ ဘဲျဖစ္တယ္..

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ့ အဆံုး
ျမတ္နိူးျခင္းနဲ့ မ်က္လံုးရွင္ဟာ
သူ လို ့ တခါမွ မယံုၾကည္မိဖူး..
အမွန္ကေတာ့ သူ ဘဲျဖစ္တယ္..

ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ဖူး..
သံသယေတြ နဲ ့ေပမဲ့
ႏွလံုးသားရဲ့ ေျခရာေနာက္..
တေကာက္ေကာက္လိုက္ၾကည့္မိတဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအတိ..နားလည္စြမ္းရွိသူ
အမွန္ကေတာ့ သူ ဘဲျဖစ္တယ္..

ဘ၀ ရင္တျခမ္းထဲ..
ေမာင္ပါမွ ဘဲျပည့္စံုတယ္..
ကဲ…ယံုၾကည္မွာလား ေမာင္..

ရင္ခုန္သံမ်ားရဲ့ လားရာတဖက္ဆီ..

ၾကယ္ေရာင္ေမွးေအာက္..
လင္းေတာက္တဲ့ မ်က္လံုးတစ္စံု..
ညင္သာေထြးေပြ ့..
ၾကည္ေမြ ့တဲ့ အေတြ ့..
ဖဲသားလို နူးညံ့တဲ့ အနမ္း..
ေဆာင္းေလသရမ္းေတြထဲ..
အမွတ္တရ..
ေမာဟိုက္ရင္ထဲ..ဖို

ခ်ိဳေနတဲ့ လ..
ရွက္ေသြးျပယ္ ည..
မိုးတိမ္စမွာ…

ရယ္ေနတဲ့ ပင္လယ္..
ကမ္းကို ပုတ္တဲ့ လွိဳင္းရယ္.
စိုေနတဲ့ သဲျပင္သား..
ကမ္းေျခတခုရဲ့ ညမ်ား..

ပန္္းခ်ီေဆးမသီ
ကဗ်ာေရးမမီ
ကာရံေတးမညီ..
ဗံုသံလို ရိုင္းသည့္..
ရင္ခုန္သံ ပိုင္ရွင္မ်ား..
ညမ်ား၏ အျခားတဖက္..
ေန ့သစ္အတြက္ အေျဖရွာ..
ရင္ခုန္သံတို ့ရဲ့ လားရာတစ္ဖက္..
အိမ္မက္ကေလးရွိတယ္..

လာ...တူတူမက္ၾကစို ့..
မနက္ျဖန္မ်ားစြာသို ့…

သိဂၤါရသ၏ ေဝဒနာ..

နာၾကင္မွဳေၾကာင့္တံခါးပိတ္
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အိပ္တဲ့အခ်ိန္..
ဘယ္သူလာတံခါးေခါက္ေခါက္..
မဖြင့္ပါဖူးရယ္..ခ်တဲ့ သံဓိဌာန္..

ညင္သာစြာထြင္းေဖာက္..
လေရာင္လို မင္းေရာက္ခဲ့တယ္..
ပန္းရနံ ့ေတြ လို..ေျခေဗြေပါက္..
ႏွိဳးဆြတဲ့..အလြမ္းရယ္..
သံကြန္ျခာေတြ..အေရေပ်ာ္ျခင္း..
ယံုၾကည္မွဳ ပကတိ..
ယံုမွားျခင္းမရွိ..
ခ်စ္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္..
တိမ္ခိုးေျခရာေပၚ ေဝ့လည္လည္..

ဖ်တ္ကနဲသတိ..
သိလိုက္တာက..
မင္းက..နက္ရွိဳင္းစြာ..
ရင္တြင္းရဲ့တေနရာ..

တားမရတဲ့ေရစီး..
ႏွလံုးသားက ငိုျငီး..
သူမွ သူဘဲဆိုျပီး..
လက္မခံခ်င္လည္း..
လက္ခံလိုက္တယ္..
ကိုယ္ေလ  ခ်စ္သြားျပီ..