Friday, April 15, 2016

အေဝးက အနီးဆံုးလူ

လျပည့္ေလးတစ္ည
အနက္ေရာင္ကတၱီပါစအေပၚက
ပုလဲျဖဴကေလးတစ္လံုးရဲ့ အေရာင္
က်မနဲ ့ေမာင္..
စကားေျပာေနရင္း..
ေမာင္ ရုတ္ခ်ည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။

အသက္ရွဴတဲ့အသံ.
ေဟာက္သံသဲ့သဲ့ နရီမွန္..
က်မ ရီရမလား..
က်မ ငိုရမလား.
လွဳပ္ဘဲျပန္နိဳးရမလား..
ေနပါေစေလ
ေမာင္သိပ္ပင္ပန္းေနတယ္.
အိပ္ပါေစေတာ့..
ျပန္နိဳးတဲ့အထိ ေစာင့္တာေပါ့။

ခ်စ္သူရဲ့ အိမ္မက္ေတြထဲ..
ကိုယ္ဘဲ စိုးမိုး
ညအရိပ္မွာ..လအရိပ္ကိုခိုးမဲ့သူ။
ေခ်ြးသိပ္ကာ..ေမာပန္းစိတ္ေျပေစတဲ့သူ။

က်မရွိရင္.သူေပ်ာ္တယ္တဲ့။
က်မရဲ့ အသံၾကား..သူရင္ခုန္တယ္တဲ့..
က်မလည္း ဒီလိုဘဲ ေမာင္..
အခ်စ္တူ..အလြမ္းတူ..
ေနရတဲ့ ကမ္းမတူတဲ့ လူ။
ဒီကလည္း..လြမ္းသိမ့္ရင္ဆူ။

ပင္လယ္ေတြျခား..အေတြးထဲတိတ္တိတ္
ေတာင္ကမ္းပါးယံျခားလည္း..ေတြ ့ထိရစိတ္
ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲအိပ္တဲ့ လျပည့္ည.
အေမွာင္ကင္းမဲ့ လ၀န္းသာ.
ၾကည္သာရြန္းလဲ့..အိမ္မက္ျပာ
ကြာေစေဝး လည္း အေတြးထဲ.
နီးနီးေလးဘဲ
တစကၠန္ ့မွ မခြဲတဲ့ သူ..
ဒါ က်မနဲ ့သူ

No comments:

 
/* EOT ----------------------------------------- */