ေဝတဝါး..ဝိုးတဝါး..ျမဴလား..လူလား..
ထူးဆန္းတဲ့..ျမဴခိုးမ်ွင္ ေတြၾကား..
ပိုးစုန္ၾကဴးေလးေတြ မွိတ္တုတ္က်ီစား.
အေမွာင္ထဲက..လင္းလက္မ်က္ဝန္းတစ္စံု
ဒါ ဘယ္သူလည္း???
သူရဲ့ ပါးေပၚကအနမ္း.
ဒိတ္ဒိတ္ ရင္ခုန္ ေမာပမ္း
ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ အိမ္မက္မ်ားက..
တေစၦလို ညတုိင္းကုိ ေခ်ာက္လွန္ ့
ကေဝေမွာ္လို ့ လွည့္စားျပဳစားေနဆဲ။
မင္းကို ညတိုင္းေတြ ့တယ္။
မင္းကို ညတိုင္းလြမ္းတယ္။
ေကာင္းကင္ေပၚက
ဖ်တ္ကနဲ ၾကယ္တစ္လံုး ေၾကြက်..
မင္း လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲက..ကိုယ္..
လွိဳင္းပုတ္သံ သဲ့သဲ့..
ဒီေရလွိဳင္းေတြၾကား ဖ်တ္ဖ်တ္..
မ်က္စိမွိတ္ျပတဲ့လေရာင္။
ညပင္လယ္ေလက..တျဖဴးျဖဴး
ရီေဝမွိဳင္းမူး ကိုယ္.အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
မနက္.အာရုဏ္တက္..
လန္ ့နိုးလာတဲ့ အခါ.
ေအာ္.. ဒါေတြ ကအိမ္မက္..
သက္ျပင္းခ်လွ်က္..
ကိုယ္..တေယာက္ထည္း.
အလုပ္သြားရေတာ့မယ္။
ႏွဳတ္္ဆက္ပါတယ္..အိမ္မက္ရယ္..
ညမွ ထပ္ေတြ ့ၾကမယ္။
No comments:
Post a Comment