အိမ္မက္ေဖာ္ သို ့
ဌက္ကေလး..ဓါတ္ၾကိဳးတန္းေပၚက.
ပ်ံသြားတဲ့အခါ..ၾကိဳးကေလးတုန္ခါသလို.
က်မရဲ့ ရင္ထဲ တုန္ခါခဲ့တယ္။
သူ က်မကို မထိတထိနမ္းခဲ့တယ္။
အၾကင္နာလက္ေတြ ကမ္းခဲ့တယ္။
ပန္းပြင့္ေပၚက လိပ္ျပာငယ္ေတြ
၀တ္ရည္စုိ ့ေနဆဲ..
ပန္းကေလးက ရွက္ေခါင္းငံု ့တတ္တယ္။
ခ်စ္ေပမဲ့ က်မလည္းရွက္တတ္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ေျပာခဲ့တယ္ က်မခ်စ္တယ္။
အရြယ္ရိုင္းလြန္ခဲ့ေပမဲ့..
အပ်ိဳရိုင္းလို ရင္ခုန္ဆဲ..
သူမွသူဘဲ..တဦးထဲ.
တေန ့တေန ့ေျပာမကုန္စကားမ်ား..
ႏွစ္ေယာက္သားအနားမွာ..
အိပ္ခ်ိန္မတူတဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး
က်မ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္..
စိတ္ရွည္စြာ အနားက သူေစာင့္ေနခဲ့
သူ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္..
က်မသူ ့ အနားမွာ
ေညာင္ေရအိုး လည္ပင္းေလးနဲ ့
messenger ထဲက အသက္ရွဴမ်ွင္းမ်ွင္း..
ျမတ္နိူးရျခင္း ပကတိ
အိပ္စက္ျခင္း နဲ ့ခ်စ္သူ
မိုးေသာက္ အာရုဏ္တက္မနိဳးေသးခင္
အနားမွာ တလွည့္စီေစာင့္.
ညသန္းေခါင္ လေရာင္ေပ်ာက္ ေတြၾကား။
အိမ္မက္ခ်ိဳမ်ား ပန္းပ်ိဳးၾကသူ။
No comments:
Post a Comment