လြမ္းေနခဲ့ရင္..
ေမာင္..
တေယာက္ထည္းမို ့ အားမငယ္နဲ ့.
ဒီမွာ ကိုယ္ရွိေနတယ္။..
ဘယ္အခ်ိန္ဘဲျဖစ္ျဖစ္
အိမ္မက္ဆိုးေတြေၾကာင့္..မင္းေၾကာက္ရြံ ့ရင္.
လံုုျခံဳမဲ့ မင္းအိပ္စက္ဖို ့ရင္ခြင္..
အသင့္ျပင္ထားတယ္။
သတိရခဲ့မယ္..
ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္..
ေနျခည္တန္းေတြထဲ က်မရွိတယ္။
ေလညွင္းေတြလိုဘဲ..ႏွစ္သိ္မ့္ က်မနမ္းမယ္။
ေရၾကည္လုိဘဲ..က်မ လန္းဆန္းေပးမယ္။
ဘယ္ေတာ့မွ..အထီးမက်န္..
တေယာက္ထဲ..ေလဆန္ေရဆန္ထဲ
ေမာင့္ကို မခ်န္ ထားခဲ့ပါဘူး..
သိပ္လြမ္းေနခဲ့ရင္..
ေလေျပ ေတြထဲ အသံကုန္ဟစ္
က်မနံမည္ကို ေအာ္သာ ေခၚ..
အလင္းတန္းေတြ ေနာက္
လိပ္ျပာေတာင္ပံဌားျပီး
ကိုယ္ လိုက္လာမယ္။..
ည ည တိုင္း..အိမ္မက္..
ဒို ့တူတူ မက္ၾကရေအာင္။
No comments:
Post a Comment