ေပ်ာက္ေနတဲ့ အေျဖ။
မနက္က..ည..
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းက..စ.
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း မွာဆံုး
လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားရင္း..
တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္..
သစ္ရြက္လိို.ေၾကြ.
ျခစားေနဆဲ လြမ္းရက္မ်ား.
ေအာ္..
အသဲနွလံုးကို သဖန္းပင္ေပၚသာ..ထားခဲ့ခ်င္ရဲ့
လြမ္းေဝဒနာ..ရင္၌ မဆံ့ခဲ့။
ရင္ခုန္သံေတြနဲ႕ ၾကည္နႈး
ပင္လယ္ျမဴးတဲ့ ညေန..
ကုန္သည္ေလေတြ တိုက္တဲ့ အခါ..
က်မကို ..ေဆာင္ယူသြားမလား..
ခ်စ္သူရွိရာသြားဖို ့ရာ..
ေလွၾကံဳစီး..လိုက္ခြင့္ေပးပါ။
လူေလာကထဲ..
ေမြးဖြား ၾကီးျပင္းတဲ့ လူအခ်င္းခ်င္း..
ဘာလို ့မ်ား..ၾကမၼာက ညွင္း..
တျခားသူေတြ..ရယ္ေမာသံေတြ ခ်ိဳလြင္ေနဆဲ
က်မတို ့ကံနည္း..… ငိုေၾကြး ရိႈက္ေနၾကဆဲ
ဒီေန ့လည္းေလ..
ေန၀န္းက..တူတူသြားပုန္း..
လမင္းလံုးၾကီးက..ထြက္..
တူတူေနရမဲ့ တရက္ရယ္..
ဘဝထဲက အနွဳတ္..
ဇီဝိန္ခ်ဳပ္ ခဲ့ျပန္ျပီ။
က်န္ေနေသးတဲ့..ရွင္္သန္ဆဲ
ဘဝရဲ့ သက္တမ္းရက္မ်ား..
ဘယ္လိုမ်ား ဆြဲဆန္ ့ရမလဲ..
ခ်စ္သူအနား..ေနဖို ့ရာ။
အေျဖမရွိတဲ့ ပုစ ၦာ။
မ .
No comments:
Post a Comment