က်ီစယ္သလားကြဲ ့.. ျမွားနတ္ေမာင္
တေပ်ာ္တပါး ဂြ်မ္းထိုး..
ဘယ္သူဘဲထိထိ ပစ္လိုက္မိသလား..
တမင္သက္သက္ ရည္ရြယ္
ဖူးစာမွန္လို ့ဘဲပစ္သလား..
ထိခ်င္ထိထိ..မထိလည္းထိ..
ပစ္သည့္ အဆိပ္လူးျမွား.
ထုတ္ခ်င္းေပါက္တဲ့ နွလံုးသား
အသြင္ မတူ..
ဘဝ မတူတဲ့ သူ နွစ္ေယာက္..
အခ်စ္ေၾကာင့္ ေမွာက္ရက္လဲျပီ။
ေဆးကုသ..ခက္လြန္းသည္။.
သူမွ သူဘဲ..စြဲ..
ကိုယ္မွ ကိုယ္ဘဲ စြဲ..
ရီစရာ ဟာသ တပုဒ္လား
အခ်စ္ပံုုျပင္လြမ္း တပုဒ္လား။
ေၾကကြဲရင္လည္း ..ရက္စက္
ေဝခြဲမရ..အိမ္မက္...
အခ်စ္နဲ ့ေတြ ့ လူေတြဟာ မ်က္ကန္းသက္သက္
ဓါးသြားေပၚက ပ်ားရည္စက္
လိုခ်င္တက္မက္..တူတူ ရက္
တဒဂၤ အတြက္ဘဲ..ရွင္မဲ့အသက္။
ဘာေတြ ျဖစ္မလဲ မနက္ျဖန္..
မသိတာ အမွန္ေပမဲ့
လက္ရွိရဲ့ ပစၥဳပၸန္ ကာလ..
ပန္းေမြ ့ယာေပၚလြန္ ့လူး
မေသခင္..ပန္းသီးေလးေတာ့ ခူးပါရေစ။
မ
No comments:
Post a Comment