ဒီပခံုးေပၚ….ပါးေလးအပ္ကာ
(ဒီရင္ခြင္မွာ…ေမးေလးတင္..
အရင္လို.အိပ္စက္ခြင့္…ရပါ့ရေစ…
ဒီပခံုးေပၚ….ပါးေလးအပ္ကာ
အရင္လို.ကိုယ္ခ်ြဲ.ပါ့ရေစ…
(ခ်စ္…ခဲ့မိသူ..ေလေျပထည္း ဘယ္ဆီမွာ
၀ိုးတ၀ါး အရိပ္ ေတာင္...... ရွာမေတြ ့ဖူး ေမာင္
အေန ေ၀း..တစိမ္းျပင္…ကိုယ္စိတ္အား..ငယ္ငယ္..
ေမ့မရ နာက်င္….ကိုယ္..တဦးထဲ.)၂.
ဒီမ်က္လံုးေတြ..ေငးၾကည့္္ကာ
အရင္လို...ရင္ခုန္.ပါ့ရေစ…
ဒီစကားေတြ….နား၀တြင္
အရင္လို…ခ်ိဳၿမိန္.ပါ့ရေစ…
လြမ္း…ခဲ့မိတာ..အခ်စ္ဆံုး ဘယ္၀ယ္ဆီ
ေၿပာၿပဖို့ ေတာင္…စာ မမီဘူး ယံု..
ေရေ၀း..လို ့ကမ္းတင္…ေဗဒါေလး..ငယ္ငယ္..
ေသြ ့ေၿခာက္နာက်င္….ကိုယ္ေလ..တဦးထဲ.)၂.(စုစုကဗ်ာ) ၆။၃။၂၀၀၇
No comments:
Post a Comment