ေမာင္ေတာ္ခ်စ္တဲ့..စုဖုရားလက္..

ေနညိဳခ်ိန္..ေတာင္စြယ္ေနာက္သ္ိို ့.. ေနမင္းကသက္..
ေဂါ၀ိန္ဧရာၿမစ္ဆိပ္..သေဘၤာေပၚသ္္ို့အတက္..
ႏြမ္းလ်လ်..ပူေလာင္ၿပင္း..ေမာင္ေတာ္ရဲ့ အရွက္..
ပ်က္လုလု..ရာဇအိေၿႏၵ..နန္းက်ဘုရင္ရဲ့ခံစားခ်က္.
ေၾကကြဲၿပီ..နုတ္ဆက္ခဲ့..ဗမာေၿပ ရယ္..
ရတနာပံုကေနာက္ဆံုးရက္..

ၾကင္နာစြာ..သူေလ တယုတယ..ကမ္းလင့္တဲ့လက္..
ခိုင္မာစြာ..ေနွာင္တြယ္တိုးလို ့..အားေပးမဲ့လက္..
မွိန္ေမွာင္ေမွာင္..အလင္းကင္းမဲ့..အနာဂတ္မ်ားအတြက္..
ဆိုးတူ..ေကာင္းဘက္..ေမာင္ခ်စ္ရတဲ့..စုႏွမလက္..

ရာဇ၀င္ရဲ့ၾကား…အမည္ဆိုးနဲ ့လက္..
လိုခ်င္တာ..အရယူေသာ..ေလာဘနဲ ့လက္..
လက္ည္ိွဳးညြန္ရာ..ေရၿဖစ္..အာဏာနဲ ့လက္.
အမ်ားရဲ့..ပါးစပ္ဖ်ား..ၿပည္ဖ်က္တဲ့လက္..

တကယ္ဆို နားလည္မလား..စုဖုရားရဲ့ဘက္.
နန္းလယ္ဘြားလိုတာရ..ေရြွမင္းသမီးလက္..
မေဟသီ..ေဒ၀ီမရဲ့..နုဖေယာင္းလက္..
အိမ္နိုမ့္စံေမာင္ေတာ္အပါး..ေသတပန္ခစားလွ်က္..

ငယ္ရြယ္စဥ္..အမွားမ်ားနဲ ့.သူမရဲ့လက္..
အရြယ္အိုစဥ္..တရားပြါးတဲ့စိတ္ပုတိီးလက္.
စစ္မွန္စြာ..အၾကင္နာၾကီးတဲ့..အိမ္ရွင္မလက္..
အနိုမ့္ဘ၀မွာ..ေရာင့္ရဲမွဳနဲ ့..ဇနိီးေကာင္းရဲ့လက္..
ေမာင္ေတာ္သီေပါရဲ့..ၾကင္ယာေတာ္ဖက္
ခ်စ္ရပါေသာ စုဖုရားလက္...
(စုစုကဗ်ာ) ၆။၁။၂၀၀၇