အံု ့ပုန္းရွက္ရွက္..ခက္ေနတဲ့ေမာင္..
အၾကည့္ခ်င္း ဆံု..ဒီ မ်က္လံုးေလးေတြ
လွိဳက္ကနဲ ခုန္..အသက္ရွဳေလး..ရပ္သြားခဲ့ၿပီ..
ဒိတ္ကနဲ ဆို..ကိုယ္ သိလိုက္တာေလ..
သူေလး ဟာ..ပံုၿပင္ထဲ က..ဖူးစာရွင္
ခ်ိဳပြင့္ ငံု..အခ်စ္ပန္း မ်ားပြင့္ခဲ့ၿပီ
မေၿပာလဲ ယံု…ဒီရင္မွာ..သိပ္ခ်စ္မိတာ..
ဘယ္လို လုပ္ခါ…သူသ္ိေအာင္ေၿပာဖို ့ရာ..
အရဲစြန္ ့ကာ..ၿဖစ္နိုင္ပါ့မလား..ေလ..
(မင္းအိမ္နံေဘးမွာ..ကုိယ္ခဏ..ခဏ aယာင္လည္လည္..
ည..ည..လူေၿခတိတ္ခ်ိန္..မင္းၾကားေအာင္..သီခ်င္းေလး ဆို
ေခြးကေလး ကေဟာင္..ေၾကာက္ဒူးေတာင္..တုန္မိတယ္..
အိပ္ထဲမွာ..အဆင္သင့္ပါ စာကေလးက.တစ္ေစာင္..
မေပးၿဖစ္တာ…၆ လေတာင္..စြန္းခဲ့ၿပီ
မ်က္ေစာင္းတို ့ညိဳ ညိဳ..မၾကည့္နဲ့ေနာ္..အသည္းကြဲရေအာင္..
မေၿပာရဲတာ..ကိုယ္..အံု ့ပုန္းေမာင္…) ၂
(စုစုကဗ်ာ) ၆။၁၂။၂၀၀၇
No comments:
Post a Comment