ေဗ်ာင္..ေနာင္..ေနာင္..ေပ..ေပ..ဂ်ိ…

ကိုယ္နဲ ့မင္း ဟာ.တရပ္တည္း ဖြားဘက္ေတာ္.
အတူတူေက်ာင္းေန..ရန္ၿဖစ္ဖက္ရဲမက္အေဖၚ..
ေဘာ္လံုးပြဲမွာ..ကိုယ္တို ့နွစ္ဦိး အခ်ိတ္အဆက္ေတာ္
ညီအကို အရင္းထက္ေတာင္..
ရင္းနွီးတယ္ ေသြးေသာက္ညီေနာင္..

ကံေခတယ္ေခၚမလား…ကံေပၚတာလား.
ေတြ ့ရတဲ့..ခ်စ္စရာ..ေကာင္မေလးခ်ိဳ
ရင္ညိေအာင္ခ်စ္မိ..နွစ္ေယာက္သားၿပိဳင္တူ
မင္းလည္းအသဲတုန္..ကိုယ္ရင္ခြင္..ပုဇြန္ဆိတ္ခုန္

ယွဥ္ၿပိုင္မယ္..မေမာမပန္း
စိမ္ေခၚမယ္..ဘြာမခတ္တမ္း.. ေဟ့
နိုင္နိုင္သူ..ယူလွည့္စတမ္း
ေယာက်္ားဆိုရင္ အားမေလွ်ာ့နဲ့ေပါ့..

ေသနတ္ကိုကိုင္..ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးပစ္ၾကေတာ့မလား..
ဒါးခုတ္လွံထိုး..ဘယ္သူမွမလုပ္ရဲဘူးေနာ္..
လက္ေ၀ွ ့ထိုး. မဘက္လိုက္..မိုက္ေတာ့ရွက္တယ္.
လက္ၿပိဳင္လွဲ..သားရည္ပြဲ..ထပ္ထပ္က်ေန..

ေမ်ာက္ပန္းလွန္..ဘယ္သူကေခါင္းဖက္က်မွာ
က်ား..ဗိုလ္ဆြဲ..ဘယ္သူကက်ားၾကီးလဲ..
ဂ်န္ကင္ပိုး (JanKenPo)…စကၠဴလား..ေက်ာက္ခဲေလးလား
ယွဥ္ၿပိဳင္ေရး..ဘာနည္းလမ္းေကာင္းေရြးမလည္း..
အေတြးခက္သည္..ေရြးခဲ့ၿပီ…နွစ္ဦးသေဘာတူညီ..

ေဗ်ာင္..ေနာင္..ေနာင္..ေပ..ေပ..ဂ်ိ…

(စုစုကဗ်ာ)

တူ..တူ..ေရ..၀ါး..

အကယ္ဒမီမင္းသမီးေလးလို..
မင္းဟန္ေဆာင္သိပ္ေကာင္းတယ္ေနာ္.ဒို ့ရဲ့အခ်စ္ကို မသိဟန္ေဆာင္…မင္းေလးက တေရွာင္ေရွာင္

ေၿခရာေပ်ာက္ၿပီးေၿပးလို.မင္းသိပ္ဆိုးလြန္းတယ္ေနာ္..
ဒို့လုိက္ရွာမွာ..သိသေယာင္ေယာင္..
ဘာလို ့မ်ား ပုန္းကြယ္ေရွာင္.

စံုေထာက္ၾကီး ဦးရွံစားလို..ဒို ့စံုေထာက္တကယ္ေတာ္
ပုန္းေနတဲ့ မင္းေနရာ..
ဘယ္ဆီမွာ..ရွာမေတြ ့ေတြ ့ေအာင္

မင္းေလးကဘယ္ဆီမွာ.ေၿခရာခံလို ့လိုက္ရွာ..
ဟိတ္..ေတြ ့ၿပီေလ..ဒီမွာ..
ဒီစံုေထာက္ၾကီးက အေက်ာ္ေမာ္..
အကယ္ဒမီ မင္းသမီးေလးေတာ့ မေပ်ာ္.

ဖမ္းလို ့မိခဲ့ၿပီ.. မင္းမံုလာဥ လုပ္ဖို ့အခ်ိန္မမွီ
ေပ်ာက္သူေတြ ့ခဲ့ၿပီ..အခ်စ္ေထာင္ခ်ဖို ့ရည္။ သူခိုုးပုလိပ္…ကစားခဲ့သည္။
လွမ္းလို ့ဖမ္းေတာ့မည္။
ပုန္းေနတဲ့ မင္းဆီ.. လွ်ပ္တၿပက္ေရာက္ခဲ့ၿပီ..

[*( ရွက္ေနတဲ့. မင္းမ်က္နွာကေလးက..ခပ္ မူ မူ.
လြင့္သြားတဲ့..ထိတ္လိပ္ၿပာ ကေလးက ကလူ..ကလူ..
ပ်က္ေနတဲ့.မင္းမ်က္နွာကေလးက..ခပ္ ၾကဴ ၾကဴ..
ထိတ္သြားတဲ့..လန္ ့လိပ္ၿပာ ကေလးက ကလူ..ကလူ.).

လွန္ ့လိုက္ၿပီ..ပုန္းေနတဲ့ခ်စ္သူ..
ဟိတ္…တူ..တူ..ေရ..၀ါး ]၂

(စုစုကဗ်ာ)

ပလီပလာ..ညာကိုကို

ကိုကို..လာလာခ်ြဲမေနနဲ့..
ရင္မွာ..မေၾကတာေတြ..ေၿပာခ်င္ရဲ့
ဟိုမွာ ဒီမွာ..အေယာက္ထည္လဲ
ကိုကို..ညာတာ သိေနခဲ့
အူေၾကာင္ေၾကာင္လာ..သူမသိသလိုခ်ြဲ
မေၿဖခ်င္သလို…မလုပ္နဲ ့သြား..

ပလီပလာ..တီတာတာ..လာေၿပာမေနနဲ ့
မွန္မွန္ ကန္ကန္..ေၿပာနိုင္မလား..
လူကြယ္ရာမွာ..အသစ္နဲ့တြဲ..
ကိုကိုညာတာ..ဒို့မၾကိဳက္ဖူး..
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္လာခ်စ္မေနနဲ ့..
ရင္မွာနာက်င္..မုန္းတယ္..သြား

( ပန္းစည္းကေလးထဲကစာ…ခြင့္လြွတ္ဖို ့ေၿပာၿပခဲ့တာ..
ပန္းေပးတိုင္း..ခြင့္လြတ္ေၾကးလား..
ရည္းစားေလး သက္ေစ့ထားသူ…
ခြင့္လြွတ္လို ့မရဘူး..ကိုယ့္လူ.. ပန္းစည္းလည္း..လြွင့္ပစ္ခဲ့ၿပီ.
ဒို ့အခ်စ္နဲ့.လံုး၀မထိုက္သူ..ရွင္းရွင္းဘဲ ၿဖတ္ပစ္လိုက္မယ္.အမုန္းၾကီးလဲ…မုန္းခဲ့ၿပီ..

ပန္းစည္းကေလးထဲကစာ…ခြင့္လြွတ္ဖို ့ေၿပာၿပခဲ့တာ..
ပန္းေပးတိုင္း..ခြင့္မလွြတ္ဖူးေနာ္..
ရည္းစားမ်ား ပြစာၾကဲသူ….
ေမ့ေပ်ာက္မရ မုန္းအဆိပ္ကဆူ. ပန္းကေလးလဲ..ႏြမ္းေၿခာက္ခဲ့ဲ့ၿပီ
ဒို ့အခ်စ္နဲ့. ထိုက္မွမထိုက္တာ..ရွင္းရွင္းဘဲ ေမ့ပစ္ခဲ့တယ္. အမုန္းၾကီးလဲ…မုန္းခဲ့ၿပီ

(ထား..ခဲ့ေတာ့..ဘာမွမလြမ္းခ်င္…
သြား..သြားေတာ့ ဘာမွမၾကားခ်င္)၂

(စုစုကဗ်ာ)

မိုးတိမ္တိုု ့ျပိဳရင္..လြမ္းေန

ေတာင္အရပ္ဆီမွာ…မိုးသားတို ့ညိဳၿပီ.
ၿပိဳေတာ့မဲ့..မိုးတိမ္ေတြ..
မုတ္သုန္မိုးေရ..နွိပ္စက္လြန္းေန.
မိုးေရမွာ ထီးကမပါ.ရြွဲစိုေနတာ.ဘ၀မွာ

လ်ွပ္ပန္းႏြယ္ေတြ..ခ်ိဳးၿခိမ့္ၿခိမ့္္ၿမည္ေန..
ထစ္ခ်ဳန္းတဲ့..ေကာင္းကင္ယံအေၿခ..
ခ်မ္းတုန္ေၾကာက္ေန..တေယာက္တနယ္ေ၀းစဥ္..
ခ်စ္သူရင္ခြင္နဲ့လြဲကာ..အားငယ္ေနတဲ့..ဘ၀မွာ

မိုးရက္မ်ားစြာ…မိုးညမ်ားစြာ..
ၿဖတ္ေက်ာ္လာရာ..ဘ၀မွာ..
ခ်စ္သူပါခဲ့ရင္..အားအင္ပိုရွိကာ..ခ်စ္သူသာရွိရင္..မိုးစိုမွာမေၾကာက္ပါ
တေယာက္မ်က္နွာ.. တေယာက္ၾကည့္ကာသာ…
ေအးေနတာေတြ..ခ်မ္းေနတာေတြ..မမွဳပါ.
လြမ္းတယ္..အခ်စ္ကေလးရာ..တေယာက္တကမ ၻာဆီ အေ၀းမွာ
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ..မင္းရင္ခြင္ထဲမွာ.
ေထြးေပြ့အၾကင္နာ..ေႏြးေထြးအစဥ္သာ
အမွတ္တယရင္မွာ..လြမ္းတာ…

(မိုးတိမ္တို ့ၿပိဳရင္လြမ္းေန..အခ်စ္ရင္ခြင္သို့အလြမ္းေၿပ)၂
(အေၿပးကေလး အေရာက္လာခ်င္..ေထြးေပြ ့လွဲ ့ပါအစဥ္..
အခ်စ္ရင္ခြင္ထဲ..နားခိုခ်င္)၂

(စုစုကဗ်ာ)

အေရာင္ေၿပာင္းသြားတဲ့..အခ်စ္ရဲ့ အဓိပၸါယ္

( အိမ္မက္ေမ.. အိမ္မက္ေမ.. ေမာင့္.....အိမ္မက္ေမ..) ၂

ေမာင္..အရြယ္ငယ္စဥ္…ညအိပ္မက္ထဲ..
ေ၀့၀ါးစြာ….အေတြးရိပ္ေမွာင္မည္း
စိတ္ကူးၿဖာ..သူ ့ရုပ္သြင္မရဲတရဲ..
အေတြးထဲ..က..ခ်စ္ဦးေမ။

ေရြွေရာင္စဥ္..ေန ့ရက္ေတြထဲ..
မေ၀ခြဲသာ… အခ်စ္ရဲ့ အဓိပၸါယ္လြဲ
မိုက္ရူးစြာ..အခ်စ္တခုသာဘဲ
ေရြွေရးထားတဲ့..ပန္းပုေမ

နိုမ့္ပါးစဥ္…ေတြ ့ရၿပီဘဲ..
ေရွာင္ေၿပးကာ..မင္းမ်က္နွာလြဲ..
ဘ၀လမ္းမွာ..ရွံဳးနိုမ့္ေၾကကြဲ.
စိမ္းကားရက္စက္..ေၾကာ့မွဴးကေ၀

ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္..ေႏွာင္းရက္ေတြထဲ
ဘ၀ေဟာင္းက..အမွားမ်ားၿပင္ဆဲ…
ကံထူးစြာ..ေတြ ့ခဲ့ရ..သူပဲ
ေႏြးေထြးလက္နဲ ့..သက္မွဴးေမ..

ေရာင္နီဦးအၿပင္မွာ…လင္းလက္အေရာင္ရဲ
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္..ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း..
ခိုင္ၿမဲစြာ. သူ ့ရဲ့လက္ကိုတြဲ..
ဘ၀ထဲက..အၾကင္နာေမ...

( အိမ္မက္ေမ.. အိမ္မက္ေမ.. ေမာင့္.....အိမ္မက္ေမ..) ၂
(စုစုကဗ်ာ)

ေမာင့္ရဲ့မယ္မဒၵီ

စြဲမိေနၿပီေလ..
အၾကင္နာပိုတဲ့….မ်က္လံုးညိဳညိဳေတြ..
နားလည္ေဖြရွာ….သိတတ္သူေရ
နူုးညံ့ခ်ိဳသာ…..အေၿပာတတ္သူုေရ
အခ်စ္ေတြေပးေ၀…အသဲနင့္ေအာင္စြဲၿမဲခဲ့ၿပီေလ။

စြဲမိေနၿပီေလ..
ခ်ိဳသာၿပံဳးတဲ့….နွဳတ္ခမ္းေလးေတြ..
ၿပံဳးရြင္ၾကည္သာ….ၿဖဴစင္တဲ့သူေရ
မာနကင္းစြာ…..နွိမ့္ခ်တဲ့သူုေရ
သစၥာထားေန…မခြဲတမ္းသာခ်စ္ခဲ့ၿပီေလ။

စြဲမိေနၿပီေလ..
ညင္သာတယုတယ….ထိေတြ ့မွဳေတြ..
ေနြးေထြးၾကိဳေန..ရင္ခြင္ထက္မွာေမွးစက္တဲ့သူေရ..
ၿဖဳစင္ရွင္းစြာ..သစၥာၿမဲသူေရ
ေမတၱာပြင့္ေ၀….မခြဲတမ္းသာ …သက္ဆံုးတိုင္ေစေမ။

*( အၿပစ္ကင္း..ခ်စ္ၿခင္း..စံနမူထိုက္သူေပ…
မဒၵီမလို..ေၿခာက္ၿပစ္ကင္းစင္ေစ..
သမၻဴလလို..ဂရုဏာအခ်င္းေတြေ၀..
အမရာ..ကိႏၷရီ..အဖိုးထိုက္တဲ့ မဒီလို..
ဘ၀မွာစာတင္…ေတာ္၀င္ထိုက္ၿပီ….သဇင္..
ေပ်ာ္ရြွင္..ဘ၀မွာ..ေမာင္နဲ့ထာ၀စဥ္.
သက္ဆံုးထိတိုင္..ၾကင္နာမခြဲအတူေန..
ယံုၾကည္ပါေစ..ကဗ်ည္းထိုးတင္ခ်စ္ခဲ့မိေပ..
ေမာင္ရင္ထဲမွာ..ၿမတ္နိုးယုယ..ေမာင့္နွမ..ငယ္ေရ)..
(စုစုကဗ်ာ)

ဖန္ၿပာခြက္ နဲ ့ ေက်ာက္စက္ေရၿပာၿပာ

ကႏ ၱာရခရိီးရွည္..ၿဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရ..ေမာင့္ဘ၀မွာ
ေဖြရွာခဲ့လည္း…မေတြ့တဲ့ေရသီတာ..
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္.. တမ္းတကာေဖြရွာ
ဘယ္ဆီမွာလည္း..စမ္းေရၿပာ...

ဖန္ၿပာခြက္ နဲ့ ေက်ာက္စက္ေရၿပာၿပာ.
ရည္ရြယ္ကမ္းလွင့္တဲ့…သူဘယ္ဆီမွာ..
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္…တမ္းတရွာေဖြသူမွာ..
အခ်စ္ေရ..ေမာင္ရင္ထဲ..လာ

တံလွပ္မ်ားလား တင္စရာ..
ဒီဖန္ၿပာၿပာ နဲ့ ေက်ာက္ခြက္ေရသီတာ
ေဖၚေဖၚေရြ ကမ္းလင့္တဲ့…သူရာ.
အေမာေၿပခဲ့ၿပီ..ရင္တဲမွာ..

ေႏြးေထြး အၾကင္နာ..ဂရုဏာ
ေမ့မရ..တမ္းတမ္းတ..အခ်ိန္ခါခါ..
နားလည္ပါ ခ်စ္သူေလးရာ..
ေမာင့္ဘ၀ အတြက္..ေအးရိပ္ခိုစရာ..
ေတြ့ခဲ့ၿပီ..ဒီတခါ
ဖန္ၿပာခြက္ နဲ့ ေက်ာက္စက္ေရၿပာၿပာ

*( ဒီဖန္ၿပာခြက္ နဲ့ ေက်ာက္စက္ေရ
ၾကည္လင္တယုတယ..ကမ္းခဲ့တဲ့ေမ..
ရင္ကိုထိ ေအးၿမ..အပန္းေၿပေၿပ..
ေသာက္မိမက္မေၿပ…အခ်စ္ေအးေရေရ.)
(စုစုကဗ်ာ)

အေမ..

(ၿမင့္မိုရ္ေတာင္ဦး..မကၾကဴးသား…ေက်းဇူးရွင္..
ေရၾကည္တေပါက္မခ..ေက်ြးေမြးၿပီးသုတ္သင္
အတိုင္းမသိ….ဂရုဏာရင္ခြင္
ေမြးအမိ..မာတာမိခင္..လက္ဆယ္ၿဖာမိုး..
ရွစ္ခိုး..ပန္ထြာဦးတင္…)*

ကိုးလလြယ္..ဆယ္လဖြား..သားေမာင္လူမမယ္..
မွက္ၿခင္..ယင္မသန္း..မပင္ပန္းရေအာင္ပင္
နို ့ခ်ိဳတိုက္ေၾကြး..ၿပဳစုေပးခဲ့လ်ွင္..
သားေမာင္လူၿဖစ္..ေအာင္ၿမင္ၿခင္းရဲ့နယ္
ေမာ္ၾကြားနိုင္ၿပီ..
အေမ့ရဲ့..ေမတၱာဂုဏ္ရည္..
ေမာ္ကြန္းတင္..ကဗ်ည္းတင္ထိုက္သည္။

ငယ္ရြယ္စဥ္..ပုခက္တြင္း..ၾကားခဲ့တဲ့အေမ့ေတးသံၾကည္ၾကည္..
သားေမာင္ရင္တြင္း..ေအးၿမၿခင္း..ပကတိနဲ ့..အိပ္ေမာက်ခဲ့..
ငယ္ရက္မ်ားသည္…ေပးခဲ့ပါသည္..ရင္တြင္းမွာယေန ့တိုင္ရွိသည္..။ အေမ့သတၱိ..အေမ့ဇြဲမာန္သည္..
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္..ဘယ္ေတာ့မွ.သားေလးမေမ့သာၿပီ..။

(..)*(စုစုကဗ်ာ)

ေခတ္…

အခ်စ္ရူးလို ့..ဆိုခ်င္ ဆို
ကိုယ္ကေတာ့…သူမွ…သူ..
အေဖအေမလဲ..ဆူမွ..ဆူ
အကိုေမာင္ဘြား..ေတြၿငဴစူ
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ခ်စ္တဲ့သူ…လာေခၚမွာလား..

အခ်စ္အားကိုး…မိုက္ေတာ့မယ္..
အသက္လည္းဘဲ..ၿပည့္ခဲ့ၿပီ
မင္းနဲ့သာ..ဒို ့ေ၀းရင္.. တဘ၀လံုး..လြမ္းရမွာ..
လူငယ္ေလးမို ့..ေခတ္အလိုက္ဆင္..
၀တ္စားလို ့..ၾကည့္မရရင္..
ငယ္ငယ္က..အေဖ့..ဆံပင္ရွည္..
အဖြားလဲ..မုန္းခဲ့တာ..
သူ ့ေခတ္နဲ ့သူဒီဇိုင္းေပၚ..ေရစီးေၾကာင္းထဲကလူ
နားလည္ေပးပါလားေနာ္…

ရင္ထဲမွသူဘဲ..သူ..
သမီးမိုက္တယ္..ဆိုနဲ့ေနာ္..
က်မကို..တကယ္ခ်စ္တာ.
ယံုၾကည္တယ္..သူ ့အခ်စ္ကို..
လိုက္ခဲ့မွာ..ေနာ္...

(စုစုကဗ်ာ)

စူဠသု ့ဘဒၵါ

ေကာင္မေလးတေယာက္ၿဖင့္…..ေခ်ာင္မွာငို
ဂရုမစိုက္ဘူး…...ဒီကိုကို.
သူ ့သတင္းၾကား….ဘာလိုလို..
ခ်စ္လြန္းလို ့…ကိုယ္သ၀န္တို..
မဟုတ္ဘူးတဲ့…သူ..ပလီပို
လိုက္ၾကည့္မယ္..အရိပ္ကေလးလို..
ပက္ပင္းတိုး..မ်က္နွာညိဳ…
(မုန္းလိုက္တာ..ေဟ့)

(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အခ်စ္ၾကီးလို့..အမ်က္ၾကီးၿပီ.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).မိန္းမရိုင္းတဲ့..ဒီနံမည္....
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).ေသထိေတာင္.မေၾကဘူးေနာ္.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.)

အခ်စ္ရွံဳးမ…ေၾကကြဲေန..
မုန္းအမ်က္တိုး..ရင္္မီၤးေလာင္....
က်ိတ္ခဲမရ..တကယ္မေမ့သာ..
မ်က္ကန္းမိုက္…ခ်စ္လိုက္မယ္
ခ်ိဳအခ်စ္ၿပယ္…ခါးခဲ့ရင္..
ဂလဲ့စားရဲ့..ဒီအရသာ…
ေစလိုက္ၿပီ… ေသာနုတၱိဳ…
(မုန္းလိုက္တာ..ေဟ့)

(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အခ်စ္ရံွဳးမ..အေမွာင္ဖံုးၿပီ ။
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အဆိပ္ခါးတို ့ သင့္ခဲ့အခါ။....
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အမုန္းမ်ွားတို ့ေစခဲ့တယ္္.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.)

(စုစုကဗ်ာ)

အေမ့အိမ္မွာ..ေမာင္..မေပ်ာ္

တကူကူ..ကူးနဲ ့ ခ်ြဲတဲ့ ဂ်ိဳး…ငယ္..
ပင္ပ်ိဳ..ၿမရိပ္တို ့ရဲ့ …အလယ္..
ေဖာ္ကြာေ၀းလို ့..လြမ္းတဲ့ေန့ရယ္..
ေႏြေန..ဆယ္စင္းသဖြယ္…

ေၾကြရြက္ၿမဴးတဲ့..ေန ့ရာသီရယ္..
အိမ္ၿပန္မဲ့ ရက္..တသက္သက္ကြယ္..
ေနြရက္…ေက်ာင္းပိတ္တိတ္ဆိတ္ေနမယ္..
ၾကင္သူေ၀းတဲ့..ရက္မ်ားရယ္..

အိမ္အၿပန္လမ္း..နဳတ္ဆက္သူရယ္..
တခဏေလးေတာ့..ခြဲဖို ့ၾကံဳမယ္..
တနယ္ဆီေ၀းတဲ့..ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္၀ယ္
စာအၿပန္အလွန္ေရးမယ္…

(ေႏြေက်ာင္းပိတ္လို ့..ၿပန္တဲ့အခ်ိန္
ရင္ထဲဆို ့နစ္..တကယ္ကိုလြမ္းတယ္..
ၿပန္ေတြ ့မဲ့ရက္..လက္ခ်ိဳး..ေမ်ွာ္..
သူလည္းဘဲလြမ္းလို ့..အိပ္လည္းမေပ်ာ္..
ညတိုင္း..ထ..ထ..ၾကည့္ လမင္းေပၚ..
အခ်စ္ေလးလြမ္းရ..ကိုယ္မေပ်ာ္ဘူးေနာ္..
ၿပန္ေက်ာင္းတက္မဲ့..အခ်ိန္မ်ားေမ်ွာ္…
အေမ့အိမ္မွာ…မေပ်ာ္ဘူးေနာ္…)၂

(စုစုကဗ်ာ)

သိပ္လြမ္းရတဲ့..ကိုကို

ေရၿပာလွိဳင္းနဲ ့..ေက်ာက္ေဆာင္အေၿခ..
ေလေၿပညွင္းက..ေဆာ့ၿမွဴေန…
ပင္လယ္ၿပာနဲ ့..ကမ္းစပ္ေၿမ..
ေဖာ္ကြာေ၀း..တကိုယ္ရည္…

နဒီကမ္းကလြမ္းမိေန…ပင္လယ္ခ်စ္တဲ့ကမ္းၿမိဳ့ေမေရ..
စာသင္သြားတဲ့..တိုင္းတၿခားတေၿမ..
ေမ်ွာ္ကာေငး..ကိုကို..ေလ..

ေပ်ာ္ရြွင္ခဲ့တဲ့ေန ့ရက္ေတြ.. ဒီေသာင္ၿပာတန္းကလြမ္းလို့မေၿပ..
ခ်ိဳမ်က္၀န္းနဲ ့..ကိုယ့္နွမေရ..
ေနြမွာၿပန္လာခဲ့ေမ..

ရင္မွာအၿမဲတမ္း..ေတာင္းဆုေခ်ြ.. အေနေ၀းလို ့..တၿခားအသစ္ရွာေဖြ..
ပူပန္ေၾကာင့္က်..စိုးထိတ္ေန..
က္ိုကို အခ်စ္ရူးေတေလ
အခ်စ္ရူးၿပီေလ..

ေလယာဥ္ၾကီးက..ဆိုက္ခဲ့ၿပီ..
လံုၿခံဳေနြးေထြး..ကိုယ့္အရပ္ဆီ..
စာသင္သြားတဲ့…ေမာင့္ညီမအၿပန္ဆီ..
ကိုကို..ၾကိဳလင့္ၿပီ.

(စုစုကဗ်ာ)

ဗိုလ္ …တကာ့.. ဗိုလ္

အိမ္မွာဆို…ကိုကိုဟာ…တကဲ့.. ဗိုလ္
အေဖ..အေမ..အလိုလိုက္ခံရ..တဲ့ .. ကိုယ္..
လိုခ်င္ရာ..အခုပူဆာ..ရခဲ့တယ္..ဘယ္အရာမဆို..
တကယ္ဆို..ကိုယ့္ဘ၀ဟာ..အေကာင္းဆံုး.. ဗိုလ္

ခ်စ္နဲ့ဆို…ကိုကိုဟာေခါင္းငံုလို..
ခ်စ္ ရဲ့ အလို..ညင္သာစြာ..ေခါင္းည္ိတ္လို..
ခ်စ္ အတြက္ဆို..ဘာမဆိုရဲ၀ံ့လို..
တကယ္ဆို.. ခ်စ္ေလးဟာ.. ကိုကို ့ရဲ့ ၾကိဳးဆြဲ. ဗိုလ္

အနိုင္မယူလို…အရွဳံးေပးမွာ..၀ဋ္လိုက္တဲ့ကိုကိုဗိုလ္
တုံရီစြာ.. ေၾကာက္ရြံ ့ေန.. ခ်စ္စိ္တ္ဆိုးမွာကို…
အေဖ..အေမ..ေတြက်ီစယ္ကာ..ေလွာင္ၿပံဳးလိုက္ၾကမဲ့..ဒီလူကို
တကယ္ဆို..ကိုကိုဟာ.. ခ်စ္ေလးရဲ့..ရုပ္ေသး.. ဗိုလ္

(သခင္မ အလို..အေပ်ာ္ဆက္မဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ ဗိုလ္
က်န္စစ္လို..အသက္စြန္ ့မဲ့.. တပ္မွဴး ဗိုလ္
ခင္ဦးကို.. ခ်စ္မိတဲ့…ဒီေမာင္.. ဗိုလ္
ေနာက္ဆံုးမွာ..အသဲမကြဲလ္ုိ…. ကိုကိုဗိုလ္။)၂
အသဲကြဲ..ၿပီ .... ကိုကိုဗိုလ္။
(စုစုကဗ်ာ)

ပိဂုတၱရလုလင္လို ့ ဆိုခ်င္လည္းဆို..

ေခ်ာင္းကေလးၿခားခဲ့ၿပီ…ကူးၿဖတ္လို ့လည္းမမွီ..
ရက္စက္တဲ့ ကံၾကမၼာသည္…ဒို ့နွစ္ဦးကိုေ၀းေအာင္ၿခားေနၿပီ..

စည္းကေလးတားခဲ့ၿပီ…ကူးၿဖတ္ဖို ့လည္းခက္သည္..
ရိုက္နွက္တဲ့ ေလာကဓံသည္…ဒို ့နွစ္ဦးကိုေဆြးေအာင္ၿပဳေနသည္။

ဂုဏ္တံတိုင္းကာဆီး..နီးရက္နဲ ့ ေ၀းခဲ့ၾကသည္…
ေၿမၿပင္လူသား…ထိပ္ဖ်ားၾကယ္ကိုမမွီ..
လွအားရက္သူ..အခ်စ္ဆံုးေပ်ာ္ဖို ့ရြယ္ရည္..
ကိုယ့္အသည္းေတာင္…စေတးရက္ပါသည္…

( သူၿပံဳး..နိုင္ပါေစ။… သူမုန္း..နိုင္ပါေစ။
ကိုယ္ဘာၿဖစ္ၿဖစ္… သူေပ်ာ္…ၿဖစ္ပါေစ။)၂
အညၾတကိုယ့္..လူ..ဒီေရြွခြက္ကိုမယူလို..
ထိုက္တန္သူသာ…ပန္ရိ္ုးထံုးစံ..ေလ…
ရင္၌နင့္စြာတိတ္တိတ္ကေလး…အသဲေၾကြ..
ခင္နွမမူယာ..ေရြွနန္းထိုက္ေစေလ..

အေ၀းရပ္မွာ…ေန..သတင္းစကားရွာေဖြ..
ခင္မ..ၿပံဳးေစ..သူေပ်ာ္ထိုက္ၿပီေလ..
ပိဂုတၱရလုလင္....ဆိုခ်င္လည္းဆိုၾကပေစ…
ကိုယ္ဂရုမစိုက္ပါေမ…မိဖုရားဘ၀မွာ..မင္းေပ်ာ္နိုင္ေစ..
ထားခဲ့တဲ့ေမာင့္ေစတနာေတြ..
လူမသိ..သူမသိ..ေမာင့္ဘ၀ရဲ့လြမ္းရာဇ၀င္ေပ..

(စုစုကဗ်ာ)

ကမ ၻာ့ဆြဲအားထက္ေတာင္ ပိုတယ္.

စေတြ့လိုက္ခ်င္း..ရင္ထိတ္ဖိုေအးစက္ခဲ့ၿပီ
မင္းအၾကည့္ေတြ..ၿပဳစားခဲ့ၿပီေလ..
ေ၀ဟင္ေပၚ၀ဲတဲ့၀ိညာဥ္..ဌက္ေတာင္ပံအသြင္..
ကိုယ့္ဘ၀လြင့္ၿပီ..ေတေလ.

စ..ခ်စ္လိုက္ၿခင္း..အသဲထဲေနြးေထြးလွိဳက္ေန..
မင္းအၾကည့္ေတြ..ၿပဳစားခဲ့ၿပီေလ..
မုန္တိုင္းထဲလြင့္စင္..ေယာ္ရြက္ကေလးရဲ့အသြင္..
ကိုယ့္၀ိဥာဏ္ေတြ..လြင့္ပ်ံၿပီေမ.

စ..ခ်စ္ေရးဆို…စိုးထိတ္ေၾကာင့္က်ကဲေန
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ…စုထားမိၿပီေမ.
ခေလးေလးလို..ဆရာမေရွ့မွာ..ေၾကာက္ရြံစြာေပ
မင္းအေၿဖကို..လိုခ်င္ၾကားသူေလ..

မင္းမွ မင္းသာေလ.. မင္းမွ မင္းသာေလ..
ဆြဲငင္မွဳအား..သံလိုက္ထက္ပိုေန..

မင္းမွ မင္းသာေလ.. မင္းမွ မင္းသာေလ..
ဆြဲည္ိွဳ့မွဳအား..လ်ွပ္စစ္ထက္ပိုေန..

မင္းမွ မင္းသာေလ.. မင္းမွ မင္းသာေလညိွဳ့ငင္တဲ့အား..
ကမ ၻာ့ဆြဲအားထက္အဆမ်ားစြာပိုပိုလို့..သာေန..

(စုစုကဗ်ာ)

ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးရဲ့..ဟာ၀ိုင္ရီ..

ဆည္းဆာခ်ိန္..ေနရီရီ..
ပင္လယ္ဆီ..ေနမင္း..ေရဆင္းေသာက္ခဲ့ၿပီ..
တိမ္မိလႅာေရာင္နီနီ..ေ၀ဟင္ဆီထင္လင္း
ၾကယ္မ်ားထြက္ေတာ့မည္။

ေမာင့္နွမၿမေကသရီ..ေန၀င္ခ်ိန္အလွထူး
ပန္းေလၿမဴးသို့..ေ၀စီစီ..

က်က္သေရထူးတဲ့..ပ်ိဳမဒီ
လွိဳင္းေခါင္းၿဖဴ…အလွေသြး..
ေဆးေရးလို့..မပီ့..တပီ…..

နတ္ပန္းခ်ီ လည္း..မမွီ့..တမီွ..
လွေခါင္ထြဋ္ဦး.. ဆည္းဆာေနာက္ခံဆီ..

ပင္လယ္ၿပာနဲ့..မိုးေကာင္ကင္သည္..
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း၌…ထိဆံုေတြ့ၿပီ..
ပင္လယ္ေလညွင္း..ဆားနံ့ေ၀သည္…၀ိုင္ကီကီကမ္းေၿခဆီ..
ေနေရာင္မွာထူးတင့္တယ္သည္..ခ်စ္ရဆံုးၿမေကသရီ..

(ေသာင္ၿပင္မွာ..သီခ်င္းဆိုၾကမည္..ခ်ဳပ္ညရီ..ၾကယ္ေရာင္မပီတပီ
လမင္းကပုန္းကြယ္အားသည္..မင္းအလွအတြက္..သ၀န္တိုဟန္ခ်ီ..
ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးေလးသည္..ေမာင္ဘ၀မွာေပ်ာ္ရြွင္ခ်ိဳၾကည္..
ဟာ၀ိုင္ယီဆည္းဆာအလွပန္းခ်ီ..မင္းအလွကၿဖည့္စြက္ခဲ့ပါၿပီ)၂

(စုစုကဗ်ာ)

ေနရာတိုင္းမွာ..မင္းမ်က္နွာ..ေနရာတိုင္းမွာ..မင္းေၿခရာ.

အိမ္မက္ထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္..တိမ္ၿပာေတြထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္ ေနရာတိုင္းမွာ..မင္းရိွ္ေန. မင္းရဲ့ေၿခရာေတြ...

ေ၀ဟင္္ထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္..ေလေၿပထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္ အရာရာတိုင္းမွာ..မင္းရိွ္ေန. မင္းရဲ့သံစဥ္ေတြ...

T.V.ထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္..ေကာ္ဖီထဲမွာ..မင္းရိွ္တယ္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားေတာင္..မင္းရိွ္ေန. မင္းရဲ့အရိပ္ေလးေတြ..

ကိုယ္ေတာ့ရူးေန..ဘယ္ေနရာဘဲသြားသြားေစ
ဘာေတြဘဲလုပ္ေန. လုပ္ေန..မင္းကိုဘဲၿမင္ေန.

ကိုယ္ေတာ့ရူးေန..ၾကည္လင္တဲ့မ်က္လံုးရွင္ေရ
အသံခ်ိဳမ်ားၾကားမိကာေန.. မင္းကိုဘဲစြဲေန

ကိုယ္ေတာ့ရူးေန..မင္းေပးတဲ့ဒီအေၿဖ..
ရင္ေတြထဲတလွပ္လွပ္ခုန္ေန...အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္မိေန..

(စုစုကဗ်ာ)

ဒီေသာင္ယံကမခြါနိုင္..

ေသာင္ၿပင္သာနဲ့ပင္လယ္ၿပာ…..ေလေၿပလာတဲ့..ကမ္းေၿခမွာ
ကိုယ္တေယာက္ထဲ..လမ္းေလ်ာက္လာ..
ေတြ့ရတယ္..က်ြန္းသူေမကဗ်ာ..

ၿဖဴစင္စြာနဲ့..နွဳတ္ဆက္လာ…အၾကင္နာပါတဲ့အၿပံဳးကတစ္ရာ..နွစ္ရာ
ကိုယ္တေယာက္ထဲခုမဟုတ္ေတာ့ပါ။
ခ်စ္မိတယ္..ဒီေသာင္ယံမွာ..

ၾကည္လင္တဲ့မိုးေကာင္းကင္မွာ..ခုနွစ္ၿဖာ..လွပသက္တန့္ေပၚအလာ.
ကိုယ္နဲ့မင္းခ်စ္ခဲ့ၿပီ…ေသာင္ၿပင္မွာ..
ေမ့မရနိ္ုင္တာ..ဟာ၀ိုင္ရီမွာ

ညဆည္းဆာ..ေသာင္ယံဦးမွာ.အတူတူေပ်ာ္..ကိုယ္မေမ့ဘူးကြာ..
ပုဇြန္ဆီေရာင္..ေငြတိမ္ေတာက္ခ်ိန္
ခ်စ္ခဲ့မိၿပီ..ပင္လယ္ၿပာၿပာ

မငိုေစခ်င္..ေမာင္ၿပန္တဲ့အခါ…..နွဳတ္ဆက္ပါ..ခ်စ္အနမ္းနဲ့သာ..
ဂတိေပးတယ္..ၿပန္လာခဲ့မွာ
ဟာ၀ိုင္ရီက .. ၾကိဳေနပါ.

(စုစုကဗ်ာ)

တိတ္တိတ္ကေလးထြက္သြားလဲ..က်န္ခဲ့တဲ့ေၿခရာေလးမ်ား

ေၿခရာေလးေတြ…ထင္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီ..
ၿဖဴေဖြးလြ..သဲေသာင္ယံဆီ..
ဒါဏ္ရာေလးေတြ..ရင္မွာနင့္ခဲ့သည္…
ထြက္ေၿပးတဲ့ခ်စ္သူဆီ..

ၿပာေရလွိဳင္းနဒီ..နာက်င္စြာကမ္းသို့..ပုတ္ရိုက္ခဲ့ၿပီ..
မ်က္ရည္၀ိုင္းလည္..မေၿဖသာၿပီ..အလြမ္းၾကီးလြမ္းခဲ့သည္.
ဇင္ေယာ္ေလးေတြ…ေ၀ဟင္မွာ..

အိပ္တန္းတက္..ညသို့အၿပန္ဆီ
ေယာ္၀ါရြက္လို..ဒီရင္မွာ..နွလံုးသားနြမ္းလ်ေၾကၿပီ..အခ်စ္ဦးဒါလီ…

ကိုယ္..ဘာလုပ္မိခဲ့သလဲေလ..အေတြးမ်ား..

ခ်ာခ်ာလည္..ရူးၿပီ.
ေတြးမိ..အေၿဖရွာ..မရွင္းတဲ့ အခ်စ္ပုစ ၦာ...
သူမေၿပာၿပ..နွဳတ္မဆက္ပါ..

တိတ္တိတ္ကေလးနဲ့သာ…
အေ၀းကို..ထြက္ေၿပးၿပီ..
(ကိုယ့္နွလံုးသားမွာေၿခရာ..

ခုထိဖ်က္မရပါ..အခ်စ္ရယ္..လြမ္းတယ္)၂


(စုစုကဗ်ာ)

နွင္းခါးရိုက္လို့..ေၾကြတဲ့ပန္းကေလးမ်ား

ေအးစက္စက္..ေဆာင္းမနက္ေလ..
မွဳန္ရီမေရးတေရး..ၿမဴတံတိုင္းနဲ့ေတာင္ေၿခ..
နွင္းခါးမွဳန္တသဲသဲ…မတိုးရဲတဲ့.. ေနၿခည္ေတြ..
ပန္းရိုင္းေပၚ..အေအးသက္
ေၾကြပ်က္တဲ့ရာသီ…ေဆာင္းရယ္..နွ္ိပ္စက္အားသည္.။

ေအးစက္စက္ မင္းအၾကည့္ေတြ..
မၾကံဳခ်င္လည္း..ၾကံဳခဲ့တဲ့ေန့ေတြ..
အခ်ိဳဆံုးအခ်စ္မ်ား..ခါးသီးခဲ့တဲ့..ဒီအခ်ိန္ရယ္။
ၾကားကေလတိုးဖ်က္….အသဲပ်က္ခဲ့ရၿပီ..
မင္းရယ္..ရက္စက္လြန္းသည္။

နွင္းခါးရိုက္လို့ေၾကြတဲ့ပန္းကေလးလို..
မင္းကမုန္းရက္္ေလတဲ့…ကိုယ့္အခ်စ္ေတြ..
ေၾကြေနၿပီ.. ေၾကြေနၿပီ. ေၾကြေနၿပီ..
ေဆာင္းရဲ့မနက္ဆီ.

စိမ္းကားတဲ့ စကားေလးေတြ…..လမ္းခြဲဖို့.. အစၿပဳေန.
ေအးစက္စက္..ေဆာင္းရဲ့ေလ.. နွိပ္စက္တဲ့နွင္းခါးေတြ
ပန္းကေလးေတြ……ေၾကြ.. ေၾကြ.. ေၾကြ..
အသည္းေလးေတြ….ေၾကြ.. ေၾကြ.. ေၾကြ..
နွင္းခါးေတြ..ေ၀…ေ၀…ေ၀
အမုန္းစကားေတြ..ရင္မွာတေစၦ…ကိုယ္..ေသြးပ်က္ခဲ့ၿပီေမ..

(စုစုကဗ်ာ)

ပိေတာက္သင္းတဲ့… သၾကၤန္ည

ေခါင္းခါး..ကိုယ္လက္ဟန္ညီညီ.. ေဟ့…သၾကၤန္ကၾကမည္
ခ်ိဳသံသာ ဂီတသီခ်င္းေရြးဖြဲ့လို့…သံစဥ္ၾကည္ၾကည္..
နွစ္သစ္မွာေရေတြေလာင္း..ေအးခ်မ္းေစေၾကာင္းရည္.
ၾကြလာသူမိတ္အေပါင္းကို..နွဳတ္ခြန္းေခ်ြသမည္။

မိုး၀တ္မွဳန္ရီပုလဲ…ဆင့္ၿဖန္းပက္ခဲ့ၿပီ..
စိမ္းၿမရည္သစ္ရြက္ၾကားမွာ..ပိေတာက္မ်ားဖူးတံခ်ီ

*(လွပေပသည္..ထူးသစ္ေ၀စီ..
အလွရဲ့ေနြရာသီ..နွစ္သစ္မဟာဆီ.
ၾကိဳဆိုပါသည္..ဒို့ႏြဲေပ်ာ္မည္။)၂

ပန္းရန့ံ၀တ္ရည္ဦး..ၾကိူင္သင္းရနံ့တို့ၾကည္
ေတးဆိုမည္.. သၾကၤန္ဒီည..ေပ်ာ္ၾကရေအာင္အတည္.
စည္းခ်က္သံ..ဘယ္ညာတိမ္း.. ယိမ္းကတဲ့ပ်ိဳမဒီ..
ေၿပာင္းသြဲ့ကာ လွရက္အား..လက္ဖ်ားအလွပန္းခ်ီ
ပန္းေလေၿပ.. သၾကၤန္ေလရူး..ေဆာ္ေသြးကစားခဲ့ၿပီ..
ေအးသီတာေရစင္ေလာင္းပက္..ရင္ထဲေအးေစမည္။
*()

(စုစုကဗ်ာ)

ရင္ထဲစြဲၿငိ…ပိေတာက္ေမ..

တပင္ထည္း..ရင္ထဲကပန္းတပြင့္ႏြယ္..
ၾကာခဲ့လည္း..အခုထိေတာင္လြမ္းမၿပယ္.
ၾကာ.. ၾကာ..ေလခိုင္ၿမဲ..တေယာက္တည္းဘဲခ်စ္တယ္..
ယံုၾကည္ခ်စ္ဦး…ယေန့တိုင္ခ်စ္တယ္..

ေႏြပုရစ္ဖူး…ပိေတာက္ပန္းနံံ့ေမြွးတယ္.
သၾကၤန္ခါဦး..ေတြ့ဘူးခဲ့ညီမငယ္..
ၾကည္သမင္မ်က္၀န္း..အခုတိုင္ ညိတြယ္..
သၾကၤန္မွာ..ခ်စ္ဖူးခဲ့သူရယ္.
.
*( ဆံႏြယ္ေၾကာ့ထက္က..ပိေတာက္ကေလး၀ါ၀ါ..
ခ်ိဳၾကည္ရြန္းလဲ့.ေတာက္ပမ်က္၀န္းၿပာၿပာ
ရင္ကိုထိရွ..ေအးၿမအလွထူးသူရာ..
ပန္းမ်ားနဲ့အၿပိဳင္..လွနိုင္သူပါ.) ၂

ေဖြရွာေနဆဲ. ပိေတာက္ပြင့္တို့ အရိပ္၀ယ္..
ရင္မွာတိတ္တခိုး..ေမွ်ာ္လင့္မိသူမယ္..
တေန့ေန့ေတြ့မယ္..ေမာင္ယံုၾကည္တယ္...

(စုစုကဗ်ာ)

ရက္စက္မိုးသားပစၥဳန္

(ပစၥပၸဳန္္မိုးရွင္….ထက္မိုးအာကာတြင္
အံု့ကာညိဳမည္း မွိဳင္းညို့ညို့ရွစ္ခြင္..
မိုးသက္ေလနွင္..သုတ္ၿဖဴးကာပင္..
ေအးစိမ့္စိမ့္ ခိုက္တုန္ခ်မ္း
ေဖာ္ကြဲသူ..လြမ္းေစဖို့ဖန္လွ်င္..)၂

မိုးသားတိမ္ၿပိဳ…ေခ်ြရက္ၿပီ..မိုးပုလဲပန္းတြင္..
လ်ွပ္ပန္းဆင့္ကဲ..ထစ္ခ်ဳန္းမိုးတခြင္..
မိုးရိပ္ခိုခ်င္..ခ်စ္သူရဲ့ရင္ခြင္
တမ္းတေမ်ွာ္မွန္း..အလြမ္းမိုးတရာ..စာစီမကုန္လြမ္းလွ်င္

(ေရြွပင္လယ္ေတြ.. ၿခားခဲ့ၿပီေမ..
မိုင္ေထာင္ခ်ီေစ..တနယ္စီေ၀းကြာေန
မိုး၀ႆာန္ေန့မ်ား..ေဖာ္ကြာေဆြူးမေၿပ..
အလြမ္းဌက္ေတေလ..
ကိုယ္နဲ့ မင္းရဲ့ဘ၀…အိမ္မက္ထည္းမွာဘဲ…ေန.)၂

(စုစုကဗ်ာ)

မေအးၿမေတာ့တဲ့ သၾကၤန္ေရ..

ေယာ္၀ါရြက္ေၿခာက္မ်ားတို့….ေၾကြ
အတာမိုးဦး..သင္းရနံံေ၀..
ညိုလြင္မိုးသား..တစစေၾကြေန..
သၾကၤန္ လက္ေဆးမိုးေရ.

ခ်ိဳလြင္ၿမရည္ဖူးငံု..ပိေတာက္ဖူးေ၀
ေရာင္၀ါရွြန္းပ.ထြန္းလင္း..ေရြွရည္၀င္းေစ
အတာနွစ္ဦးမို့..ေပ်ာ္ရြွင္တဲ့ေႏြ..
သၾကၤန္ ေရာက္ခဲ့ၿပီေလ။ )၂

ေပ်ာ္ရြွင္ဘူးတဲ့..ေနွာင္းအတိတ္ေတြကိုၿပန္လည္
အၾကင္နာဦးေလး…ေပ်ာက္ရွေနၿပီကြယ္
ဆယ္ေၿမ….ဒီပါ…..ရွာလည္းမလြယ္။

(ပိေတာက္ဖူးတို့သင္းရနံ့…. ေ၀ေနေစ
ပန္သူမဲ့ခဲ့…တစစ…ေၿမေပၚေၾကြ..
ပူေလၿပင္းၿပ….နွိပ္စက္..က်ီစယ္ေန..
သၾကၤန္ေရစိုေတာင္..ဘယ္မေအးေပ) ၂

(စုစုကဗ်ာ)

သံုးရာသီေမ်ွာ္မွန္း..လြမ္းရတဲ့အမိေၿမ..

ပင္လယ္က္ုၿဖတ္ေက်ာ္လာတဲ့ ေတာင္အရပ္မုတ္သုန္ေလ
ေၿမၿပင္ကို..လာထိနမ္းတဲ့ မိုးပုလဲေ၀ေ၀..
ၿမကမၸလာ ေရာင္ၿဖာစိမ္းတဲ့ ရိုးမေတာင္ေၿခ..
အမိဗမာေၿပ..လြမ္းမိတာရွည္..
မုတ္သုန္မိုးဦးနဲ့အတူ..မေမ့ဘူးငယ္ခ်စ္ေၿမ
တမ္းတေမ်ွာ္ရည္..အေ၀းေရာက္ ကိုယ္မွာေလ

ေၿမာက္ၿပန္ေလ ေဆာ္ကာၿမဳးတဲ့….ေဟမာန္နွင္းေလေၿပ
၀န္းက်င္တခို..မွဳန္ပ်ဆိုင္းတဲ့ ၿမဴခိုးေ၀ေ၀
နွင္းဇာပု၀ါ.. ၿပာညိုမွိဳင္းတဲ့ ေတာနဲ့ေတာင္ေၿခ..
အမိဗမာေၿပ..လြမ္းညတာရွည္..
နွင္းပြင့္ယြန္းမ်ားနဲ့အတူ..မေမ့ဘူးငယ္ခ်စ္ေၿမ
လြမ္းလ်ွေမ်ွာ္ေန..အေ၀းက ကိုယ္မွာေလ

ပတ္ၾကားအက္လယ္ကြင္းၿပင္က..ေ၀့၀ဲေလေပြ
တံလွ်ပ္တခို..အေရာင္ၿဖာလက္တဲ့ သရုပ္ေဖာ္ေနြ..
ပိေတာက္ပြင့္ေ၀..ပုရစ္ဖူးမ်ားနဲ..ေတာနဲ့ေတာင္ေၿခ..
အမိဗမာေၿပ..လြမ္းရခါခါေလ
ေႏြေလေၿပရူးကေလးနဲ့အတူ မေမ့ဘူးငယ္ခ်စ္ေၿမ
မွန္းဆတကိုယ္ရည္...အေ၀းက ကိုယ္မွာေလ

ေႏြရယ္..မိုးေဆာင္း..ရာသီေတြေၿပာင္းလဲမေမ့ေပ
မုတ္သုန္မိုးေရ..နွင္းစက္ေအးေတြ.. ပိေတာက္ပြင့္ကေလးမ်ားနဲ့အတူ
ေပ်ာ္ရွြင္စရာ…ငယ္ဘ၀ေတြ
အေ၀းကလြမ္းေန..ဗမာၿပည္..ၿပန္ခဲ့ခ်င္ၿပီေလ..

(စုစုကဗ်ာ)