စူဠသု ့ဘဒၵါ

ေကာင္မေလးတေယာက္ၿဖင့္…..ေခ်ာင္မွာငို
ဂရုမစိုက္ဘူး…...ဒီကိုကို.
သူ ့သတင္းၾကား….ဘာလိုလို..
ခ်စ္လြန္းလို ့…ကိုယ္သ၀န္တို..
မဟုတ္ဘူးတဲ့…သူ..ပလီပို
လိုက္ၾကည့္မယ္..အရိပ္ကေလးလို..
ပက္ပင္းတိုး..မ်က္နွာညိဳ…
(မုန္းလိုက္တာ..ေဟ့)

(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အခ်စ္ၾကီးလို့..အမ်က္ၾကီးၿပီ.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).မိန္းမရိုင္းတဲ့..ဒီနံမည္....
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).ေသထိေတာင္.မေၾကဘူးေနာ္.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.)

အခ်စ္ရွံဳးမ…ေၾကကြဲေန..
မုန္းအမ်က္တိုး..ရင္္မီၤးေလာင္....
က်ိတ္ခဲမရ..တကယ္မေမ့သာ..
မ်က္ကန္းမိုက္…ခ်စ္လိုက္မယ္
ခ်ိဳအခ်စ္ၿပယ္…ခါးခဲ့ရင္..
ဂလဲ့စားရဲ့..ဒီအရသာ…
ေစလိုက္ၿပီ… ေသာနုတၱိဳ…
(မုန္းလိုက္တာ..ေဟ့)

(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အခ်စ္ရံွဳးမ..အေမွာင္ဖံုးၿပီ ။
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အဆိပ္ခါးတို ့ သင့္ခဲ့အခါ။....
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.).အမုန္းမ်ွားတို ့ေစခဲ့တယ္္.
(စူဠသု ့ဘဒၵါ…စူဠသု ့ဘဒၵါ.)

(စုစုကဗ်ာ)